Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Kr 1353/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Łoboz Sędziowie: Sędzia WSA Piotr Fronc Sędzia WSA Magda Froncisz (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Cyganik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi S. M. na czynność Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie z dnia 10 sierpnia 2023 r., znak: DNS.5140.11.2023.AF.3 w przedmiocie odmowy wyłączenia budynku mieszkalnego z wojewódzkiej ewidencji zabytków oddala skargę.

Uzasadnienie

S. M., reprezentowany przez radcę prawnego, pismem z 27 kwietnia 2023 r., wniósł o wyłączenie "budynku mieszkalnego nr [...] w miejscowości Z., zlokalizowanego na dz. ew. nr [...], z wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków". W uzasadnieniu ww. wniosku z 27 kwietnia 2023 r. wnioskodawca podnosił m.in., że budynek jest bardzo zniszczony. Zniszczenia te powodują, że budynek utracił swoje właściwości historyczne i artystyczne, zatem dalsze przechowywanie karty ewidencyjnej nieruchomości w ewidencji zabytków nie leży w interesie społecznym. Od czasu ostatnich oględzin stan techniczny budynku pogorszył się po mroźnej zimie. Uszkodzenia nie nadają się do naprawy.

W uzupełnieniu wniosku przedłożono organowi opinię ekspercką, sporządzoną przez T. P., specjalistę w zakresie budownictwa, pn. Opinia techniczna jednoetapowa w zakresie oceny konstrukcji ścian i stropów w budynku jednorodzinnym położonym w Z. pod numerem [...].

Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Krakowie - Delegatura w Nowym Sączu - w odpowiedzi na ww. wniosek z 27 kwietnia 2023 r., złożony przez S. M. - pismem z 10 sierpnia 2023 r. poinformował wnioskodawcę o braku podstaw do wyłączenia przedmiotowego budynku, stanowiącego własność wnioskodawcy, z Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków (dalej "WEZ"). W uzasadnieniu ww. pisma z 10 sierpnia 2023 r. Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Krakowie - Delegatura w Nowym Sączu przywołał treść art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2022 r., poz. 840 ze zm.), dalej "u.o.z." i wyjaśnił, że przedmiotowy budynek, którego czas powstania datuje się na przełom XIX i XX w., został włączony do WEZ w latach 90-tych XX w., na podstawie złożonych kart, zgodnie z obowiązującymi w tamtym okresie przepisami prawa. Omawiany obiekt był już, na wniosek właściciela z 24 stycznia 2020 r., przedmiotem analizy organu. Wówczas - pismem z 27 października 2022 r. - organ nie wyraził zgody na wyłączenie karty ewidencyjnej tego budynku z wojewódzkiej ewidencji zabytków.