Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 4 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Po 695/23

Dnia 4 stycznia 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędziowie: Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Asesor WSA Paweł Daniel po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 stycznia 2024 roku sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 31 lipca 2023 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem niniejszej sprawy jest skarga K. K. (zwanej dalej "wnioskodawczynią" lub "skarżącą") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (zwanego dalej "SKO", "Kolegium" lub "organem II instancji") z dnia 31 lipca 2023 r., nr [...]. W decyzji tej utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] (zwanego dalej "Prezydentem" lub "organem I instancji") z dnia 15 marca 2023 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad jej synem – J. K. (ur. w 2005 r.). Zaskarżona decyzja zapadła w oparciu o poniżej przedstawiony stan faktyczny i prawny.

Dnia 14 lutego 2023 r. do [...] Centrum Świadczeń wpłynął wniosek skarżącej o ustalenie prawa do ww. świadczenia. Z przedłożonej do wniosku dokumentacji wynika, że wnioskodawczyni jest jedyną osobą, która może zaopiekować się synem. Nie pobiera żadnych innych świadczeń.

W dniu 2 marca 2023 r. odbył się wywiad środowiskowy, podczas którego ustalono, że wnioskodawczyni mieszka z mężem i dwójką dzieci. J. K. cierpi na cukrzycę typu I oraz dwupłatowość serca. Wymaga stałego monitorowania poziomu cukru. Aktualnie J. K. jest uczniem III klasy technikum samochodowego. Wnioskodawczyni musi nieustannie obserwować stan zdrowia syna. W styczniu 2023 r. doszło do wypadku, po którym J. K. zapadł w śpiączkę cukrzycową.

J. K. legitymuje się orzeczeniem Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności dla Województwa [...] z dnia 8 września 2021 r., nr [...], w którym uchylono orzeczenie wydane w pierwszej instancji i orzeczono co do istoty w ten sposób, że uznano J. K. za osobę z niepełnosprawnością umiarkowaną oraz wskazano, że wymaga on zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie oraz wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe i inne placówki. J. K. nie wymaga konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.