Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 4 października 2023 r., sygn. II SA/Bd 840/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek Sędziowie sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) sędzia WSA Renata Owczarzak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 4 października 2023 r. sprawy ze skargi S. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy K. z dnia [...] marca 2023 r. nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz S. D. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z 9 marca 2023 r. nr GOPS.4603.1.37.2023, Wójt Gminy Książki odmówił S. D. (skarżącemu) świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad ojcem – H. D.. Jako powód odmowy organ wskazał zaistnienie w sprawie przeszkody z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 390 - dalej "u.ś.r."), bowiem wnioskujący o świadczenie pielęgnacyjne jest uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Organ wskazał ponadto na brak ziszczenia się przesłanki z art. 17 ust. 1b u.ś.r., ponieważ niepełnosprawność ojca skarżącego nie powstała w którymś z okresów wskazanych w tym przepisie (do 18 roku życia, względnie 25 roku życia).

Decyzją z 4 maja 2023 r. znak SKO-82-316/23, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Toruniu utrzymało w mocy rozstrzygnięcie I instancji. W uzasadnieniu, po przytoczeniu stanu faktycznego sprawy, organ przywołał treść art. 17 ust. 1b u.ś.r. i zakwestionował zaistnienie przesłanki negatywnej wynikającej z tego przepisu w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13 oraz orzecznictwa sądowoadministracyjnego wydanego na jego kanwie. Przytoczywszy następnie treść art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. organ stwierdził, że skoro skarżący ma ustalone prawo do renty, to stanowi to przeszkodę do przyznania wnioskowanego świadczenia. Organ stanowisko swoje uzasadnił tezami z orzecznictwa sądowoadministracyjnego wskazującymi na brak podstaw do stosowania wykładni ww. przepisu prowadzącej do uznania możliwości ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne przez osoby uprawnione już do emerytury lub renty.