Wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2022 r., sygn. III FSK 1529/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 122/19 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 4 stycznia 2019 r. nr SKO-53-398/18 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z 24 kwietnia 2019 r., I SA/Bd 122/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę J. P. (dalej jako: "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z 4 stycznia 2019 r., nr SKO-53-398/18, w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r.

W uzasadnieniu wyroku sąd wskazał, że przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była odpowiedź na pytanie: czy skarżącemu przysługiwało prawo do zwolnienia z podatku od nieruchomości lokalu położonego w T. przy ul. B. [...], na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1452 z późn. zm., dalej jako: "u.p.o.l."). W tym zakresie sąd przyznał rację organom, że takie zwolnienie przysługuje skarżącemu dopiero od 1 stycznia 2016 r. Dopiero bowiem decyzją Wojewody z 1 grudnia 2015 r. przedmiotowy lokal został zaliczony do nieruchomości zajętych na prowadzenie przez skarżącego zakładu pracy chronionej.