Interpretacja indywidualna z dnia 7 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.930.2023.3.IM

Opodatkowanie przychodów uzyskanych z filmowania uroczystości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 30 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 11 lutego 2024 r. (wpływ 12 lutego 2024 r.) oraz pismami z 1 i 6 marca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem (branża IT) – szczegółowe kody PKD wysyłał Pan w załączniku do wniosku. Od pewnego czasu zaczął Pan interesować się również filmowaniem różnych wydarzeń w Pana życiu prywatnym, jak filmy z wakacji, urodziny, chrzciny. Kupił Pan aparat, który ma też funkcje nagrywania filmów, nie ma Pan profesjonalnego sprzętu, jest on amatorski, ale wystarcza to Panu do realizowania Pana pomysłów. Znajomi poprosili Pana o sfilmowaniem im imprez rodzinnych, w 2022 roku sfilmował Pan 5 uroczystości rodzinnych, za które łącznie uzyskał Pan przychód (...) zł.

Na każde filmowanie była zawarta oddzielna Umowa o dzieło dotycząca filmowania uroczystości z przeniesieniem autorskich praw majątkowych na Zamawiającego. Były to umowy zawarte pomiędzy dwoma osobami fizycznymi, ponieważ filmowanie od zawsze traktował Pan jako Pana pasję, nie podchodził Pan do tego w zorganizowany sposób, nie drukował Pan żadnych ulotek promocyjnych, nie inwestował Pan w reklamę itp.

Ponadto oddzielał Pan pracę zawodową w branży IT od hobby, dlatego też aparat nie był zakupiony na firmę. Znajomi znaleźli Pana tzw. pocztą pantoflową. Nagrał Pan przez cały rok tylko 5 uroczystości, każda uroczystość trwała niepełny dzień. Zawodowo pracuje Pan jako programista, a to jest Pana hobby, które realizuje Pan kiedy ma czas, nie planował Pan ani nie jest Pan w stanie realizować go w sposób ciągły. Nigdy w Pana działalności gospodarczej nie miał Pan podanego żadnego kodu PKD związanego z filmowaniem, fotografią, organizacją imprez itp. Do kosztów firmy nie dodawał Pan nic związanego z filmowaniem.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku udzielił Pan następujące informacje:

Czy będzie Pan twórcą w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509)?

Tak, będzie Pan twórcą w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Filmowanie uroczystości jest to przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Czy filmy z uroczystości są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim?

Tak, powstałe filmy z uroczystości są unikalnymi utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim.

W uzupełnieniu z 6 marca 2024 r. oświadczył Pan, że prowadzona przez Pana działalność gospodarcza x o numerze NIP x jest opodatkowana w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Pytanie

Czy w przedstawionej sytuacji może Pan traktować przychód w 2022 r. uzyskany za filmowanie z tych 5 uroczystości rodzinnych jako przychód dla osoby fizycznej, niezaliczający się do przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej; czyli wykazany w PIT-37 w polu nr 74, „Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy”?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie – przychody uzyskane z filmowania uroczystości rodzinnych należy traktować jako przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana stanowisko w sprawie wynika z uzupełnienia wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy:

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednak brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla uznania danej działalności za działalność gospodarczą wymagają również, aby czynności były wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwa Naukowego PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000 – organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie natomiast czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto wskazuję, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stąd – istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika – mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 tej ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Natomiast, jak stanowi art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W rozumieniu tego przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie.

O kwalifikacji do danego źródła przychodów przesądza dana umowa, nie natomiast forma zawiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło, czy umowa zlecenia). Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie, to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i na moment jej zawarcia (przed stworzeniem utworu – dzieła, czy też po jego powstaniu).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W świetle art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ustawodawca, wyszczególniając przykładowe kategorie utworów, posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, że niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W myśl art. 1 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie art. 1 ust. 2¹ ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W myśl art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Podsumowując, w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Podkreślam, że jako utwory w rozumieniu powołanych przepisów mogą zostać potraktowane projekty, które – nawet jeżeli zawierają nietwórcze materiały – mają twórczy charakter ze względu na przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie treści.

Zauważam także, że przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki:

1) konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania;

2) osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania albo rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W piśmiennictwie eksponuje się, że rozporządzanie prawami polega na przeniesieniu tych praw (autorskich praw majątkowych lub pokrewnych) na inną osobę (por. Komentarz PIT, Wydanie 2, A. Bartosiewicz, R. Kubacki).

Jednocześnie zwracam uwagę na fakt, że choć prawa majątkowe zostały wymienione w odrębnym źródle przychodów, nie oznacza to, że przychody z tych praw osiągane przez przedsiębiorcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą stanowić przychodów z działalności gospodarczej. Jeżeli umowy, co do których podatnikowi przysługują autorskie prawa majątkowe, są zawierane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to przychód uzyskany z tego tytułu, należy kwalifikować do źródła przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Z informacji wskazanych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem (branża IT). Zaczął Pan również filmować różne wydarzenia w Pana życiu prywatnym, jak filmy z wakacji, urodziny, chrzciny. W 2022 roku sfilmował Pan 5 uroczystości rodzinnych, za które łącznie uzyskał Pan przychód (...) zł. Na każde filmowanie była zawarta oddzielna umowa o dzieło dotycząca filmowania uroczystości z przeniesieniem autorskich praw majątkowych na zamawiającego. Były to umowy zawarte między dwoma osobami fizycznymi. Filmowanie od zawsze traktował Pan jako Pana pasję, nie podchodził Pan do tego w zorganizowany sposób, nie drukował Pan żadnych ulotek promocyjnych, nie inwestował Pan w reklamę itp. Będzie Pan twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Filmowanie uroczystości jest to przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Powstałe filmy z uroczystości są unikalnymi utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim.

Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika zatem, że filmowanie uroczystości rodzinnych nie będzie wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, zatem nie będzie prowadzone w sposób określony w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ filmy z uroczystości są unikalnymi utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i przenosi Pan autorskie prawa majątkowe do tych materiałów na zamawiającego, uzyskane z tego tytułu przychody powinien Pan zakwalifikować do źródła przychodów z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – w przedstawionej sytuacji może Pan traktować przychód w 2022 r. uzyskany za filmowanie z tych 5 uroczystości rodzinnych jako przychódz praw majątkowych, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany przez Pana z praw majątkowych będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 tej ustawy. Przychód ten powinien być wykazany w PIT-37.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w x. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.)