Wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2022 r., sygn. I FSK 1045/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 4 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Go 4/21 w sprawie ze skargi D. D. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 26 października 2020 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. D. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1.Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Go 4/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, po rozpoznaniu skargi D. D. (dalej: Strona lub Skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze (dalej: organ drugiej instancji lub DIAS) z dnia 26 października 2020 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm., dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie, Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w rozpoznanej sprawie organy wykazały ziszczenie się przesłanki nadania rygoru natychmiastowej wykonalności określonej w art. 239b § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa). Sąd wskazał, że organy podatkowe, dokonując oceny możliwości wywiązania się przez Skarżącego z zobowiązań podatkowych w łącznej kwocie 43.138.645,90 zł, wykazały brak majątku Skarżącego, na którym można byłoby ustanowić zabezpieczenie w postaci hipoteki przymusowej oraz zastawu skarbowego (korzystających z pierwszeństwa zaspokojenia). Szacunkową wartość nieruchomości Skarżącego określono na kwotę ok. 2.288.800 zł, natomiast wartość ruchomości (pojazdy) na kwotę 25.160 zł. Organ wskazał również, że nieruchomości obciążone są hipotekami na łączną kwotę ponad 9.000.000 zł. Tym samym, Sąd zgodził się z organami, że brak jest możliwości ustanowienia na tych nieruchomościach hipoteki, która korzystałaby z pierwszeństwa zabezpieczenia.