Wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2022 r., sygn. I FSK 677/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. sp. k. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2022 r. sygn. akt I SA/Po 884/21 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. sp. k. w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 2016 r. do grudnia 2017 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu na rzecz P. sp. z o.o. sp. k. w L. kwotę 11.523 (słownie: jedenaście tysięcy pięćset dwadzieścia trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. akt I SA/Po 884/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu skargi P. sp. z o.o. sp. k. w L. (dalej: Strona lub Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej: organ drugiej instancji lub DIAS) z dnia 25 sierpnia 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 2016 r. do grudnia 2017 r., działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm., dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy wyjaśnił, że zaskarżoną decyzją DIAS utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji z dnia 16 lipca 2020 r., którą określono Skarżącej kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień i grudzień 2017 r., kwotę różnicy podatku do odliczenia w następnych okresach za listopad i grudzień 2016 r., styczeń - grudzień 2017 r. oraz kwotę różnicy podatku do zwrotu na rachunek bankowy za: czerwiec, październik i grudzień 2017 r. Organ pierwszej instancji stwierdził, że Strona dopuściła do powstania nieprawidłowości polegających na bezpodstawnym zakwalifikowaniu dostaw jako wewnątrzwspólnotowych na rzecz M. [...] z siedzibą w W., O. [...] z siedzibą w W. oraz C. [...] z siedzibą w W. oraz bezpodstawnym zakwalifikowaniu świadczonych usług transportu jako odwrotne obciążenie na rzecz [...] firmy O. [...]. Ponadto Skarżąca nie dochowała należytej staranności przy weryfikacji zagranicznych kontrahentów, na rzecz których wystawiała faktury VAT dokumentujące wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.