Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 lipca 2022 r., sygn. III SA/Gd 119/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Protokolant: Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lipca 2022 r. sprawy ze skargi Prokuratora [...] na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia 6 kwietnia 2004 r., nr [...] w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego, których zarządcą jest Prezydent Miasta [...] stwierdza nieważność § 3 ust. 3 oraz § 6 ust. 2-3 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy w W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę, domagając się w niej stwierdzenia nieważności § 3 ust. 3 oraz § 6 ust. 2-3 uchwały Rady Miasta Wejherowa z dnia 6 kwietnia 2004 r. nr IVk/XVII/204/2004 w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Prezydent Miasta Wejherowa, a która to uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz.U. z 2001 r., poz. 1591 ze zm.) oraz art. 40 ust. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j.: Dz. U. z 2000 r., poz. 838 ze zm.).

Prokurator zarzucił zaskarżonej części uchwały istotne naruszenie prawa, tj.:

- art. 18 ust. 2 pkt 5 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 18 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 1372 - dalej także jako: "u.s.g.") oraz art. 40 ust. 5 i ust. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j.: Dz. U. 2021 r., poz. 1376 - dalej również jako: "u.d.p.") poprzez przekroczenie granic upoważnienia ustawowego polegającego na przyjęciu w § 3 ust. 3 odmiennych od ustawowych zasad określania wysokości stawek opłat za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanej z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego w taki sposób, że opłatę odniesiono do pojęcia "roku kalendarzowego" zamiast "roku";

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00