Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 lipca 2022 r., sygn. III SA/Łd 356/22

Dnia 26 lipca 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Dańczak, Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki, Sędzia WSA Joanna Wyporska-Frankiewicz (spr.), Protokolant Starszy asystent sędziego Dominika Trella po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lipca 2022 roku sprawy ze skargi M. Ś. na decyzję Rektora Politechniki [...] z dnia 1 kwietnia 2022 roku nr KS/WBAS/NIEPELN/24/2021/22 w przedmiocie odmowy przyznania stypendium dla osób niepełnosprawnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Rektora Politechniki Łódzkiej z dnia 10 marca 2022 roku nr KS/WBAS/NIEPELN/23/2021/22; 2. zasądza od Rektora Politechniki [...] na rzecz M. Ś. kwotę 200,- (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 1 kwietnia 2022 r., nr KS/WBAS/NIEPELN/24/2021/22, wydaną na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 4, art. 89, art. 92 ust. 1, art. 93, art. 94, art. 95, art. 412 i art. 414 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz.U. z 2021 r., poz. 478 ze zm.) – dalej: "u.p.s.w.n.", art. 104, art. 107 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., Regulaminu Świadczeń dla Studentów Politechniki Łódzkiej, stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 35/2019 Rektora Politechniki Łódzkiej z dnia 13 czerwca 2019 r. ze zm. wraz z załącznikami oraz Podziału Roku Akademickiego 2021/22 w Politechnice Łódzkiej; Rektor Politechniki Łódzkiej (dalej: Rektor) utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 10 marca 2022 r., nr KS/WBAS/NIEPELN/23/2021/22 o odmowie przyznania M.Ś. (dalej także: skarżący, strona skarżąca, wnioskodawca) stypendium dla osób niepełnosprawnych na czas odbywania studiów w roku akademickim 2021/22.

W uzasadnieniu swojej decyzji organ administracji podniósł, że w dniu 18 marca 2022 r. student M. Ś. złożył podanie o ponowne rozpatrzenie wniosku o stypendium dla osób niepełnosprawnych na rok akademicki 2021/22. Wniosek wpłynął w terminie i podlegał rozpatrzeniu. Zaznaczono, iż w uzasadnieniu swojego wniosku student wskazał, powołując się na art. 93 ust. 7 ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym i Nauce, iż orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, którym się legitymuje zostało wydane w dniu 12 lipca 2021 r. Jednocześnie zastrzega on, że jest to pierwsze orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, a tytuł zawodowy inżynieria uzyskał w dniu 8 marca 2017 r. Zdaniem wnioskodawcy, w tych warunkach należy stwierdzić, że niepełnosprawność powstała po uzyskaniu tytułu zawodowego. Dalej student poinformował organ, że od dnia 17 maja 2021 r. do dnia 2 marca 2022 r. nie był studentem na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia oraz jednolitych studiach magisterskich, natomiast od dnia 3 marca 2022 r. jest studentem studiów drugiego stopnia na kierunku inżynieria środowiska w budownictwie na Wydziale BAIŚ. W ocenie wnioskodawcy, ma on prawo pobierać stypendium dla osób niepełnosprawnych przez siedem semestrów a obecny semestr powinien być liczony jako pierwszy z siedmiu. Ponadto, powołując się na art. 89 ustawy, wyraził przekonanie, że czas w jakim studentowi przysługuje stypendium dla osób niepełnosprawnych należy rozumieć jako czas, gdy spełnione są jednocześnie dwa warunki: wnioskodawca musi posiadać status studenta studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich oraz musi posiadać dokument, o którym mowa w art. 89 ustawy. Student podkreślił, że orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, którym się legitymuje zostało wystawione dnia 12 lipca 2021 r. (ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia 17 maja 2021 r.), tzn. po czasie gdy był studentem. Należałoby zatem, w opinii studenta, wnioskować, że wyliczenia dotyczące czasu, w którym przysługiwało mu stypendium dla osób niepełnosprawnych przedstawione w przedmiotowej decyzji a które zostało określone na 13 semestrów - jest błędne, ponieważ w tym czasie nie dysponował dokumentem, o którym mowa w art. 89 ustawy, tym samym nie miał prawa do stypendium dla osób niepełnosprawnych. Organ wskazał, że zasady przyznawania stypendiów w Politechnice Łódzkiej określa Regulamin Świadczeń dla studentów Politechniki Łódzkiej ustalony, w porozumieniu z Samorządem Studenckim, zarządzeniem nr 35/2019 Rektora Politechniki Łódzkiej z dnia 13 czerwca 2019 r. ze zm. (zwany dalej Regulaminem), który został ogłoszony na stronie internetowej PŁ www.p.lodz.pl. Decyzją nr KS/WBAS/NIEPELN/23/2021/22 z dnia 10 marca 2022 r. Rektor odmówił przyznania stypendium dla osób niepełnosprawnych ze względu na fakt, iż upłynął okres przysługiwania świadczeń wynoszący 12 semestrów. W toku przeprowadzonego postępowania Rektor, w pierwotnej decyzji, ustalił, że student M.Ś. posiadał status studenta w latach akademickich: 2010/2011 (2 semestry), 2011/2012 (2 semestry), 2012/2013 (2 semestry), 2013/2014 (2 semestry), 2014/2015 (2 semestry), 2015/2016 (2 semestry), 2016/2017 (1 semestr), co łącznie daje 13 semestrów. Dalej Rektor wskazał, że po ponownym rozpatrzeniu wniosku, podtrzymuje swoją dotychczasową argumentację zawartą w uzasadnieniu decyzji nr KS/WBAS/NIEPELN/23/2021/22, zaznaczając, że wniosek został rozpatrzony prawidłowo, w oparciu o obowiązujące przepisy. Powołując się na znowelizowany art. 93 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r., poz. 574 ze zm.), Rektor podniósł, że świadczenia dla studentów przysługują na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia i jednolitych studiach magisterskich, łącznie przez okres wynoszący 12 semestrów, bez względu na fakt ich pobierania przez studenta, z zastrzeżeniem, że w ramach tego okresu świadczenia przysługują na studiach pierwszego stopnia - nie dłużej niż przez 9 semestrów a na studiach drugiego stopnia - nie dłużej niż przez 7 semestrów. Organ podkreślił, że ustawa nowelizująca uregulowała także sposób ustalania okresu przysługiwania świadczeń wskazując, że do tego okresu wliczają sią wszystkie rozpoczęte przez studenta semestry na studiach, w tym semestry przypadające w okresie korzystania z urlopów od zajęć, z wyjątkiem semestrów na kolejnych studiach pierwszego stopnia rozpoczętych lub kontynuowanych po uzyskaniu tytułu zawodowego licencjata, inżyniera albo równorzędnego. W przypadku kształcenia się na kilku kierunkach studiów semestry odbywane równocześnie traktuje się jako jeden semestr. Rektor wyjaśnił, że od powyższych zasad został ustanowiony wyjątek dotyczący prawa do stypendium dla osób niepełnosprawnych, tj. w przypadku gdy niepełnosprawność powstała w trakcie studiów lub po uzyskaniu tytułu zawodowego, stypendium dla osób niepełnosprawnych przysługuje przez pełen cykl kształcenia na kolejnych kierunkach studiów (pierwszego i drugiego stopnia lub jednolitych studiach magisterskich), tj. łącznie przez okres do 12 semestrów. Odnosząc się do uwag studenta, Rektor zaznaczył, że przy ocenie prawa do stypendium dla osób niepełnosprawnych na kolejnym kierunku studiów istotny jest moment powstania niepełnosprawności a nie data ustalenia stopnia niepełnosprawności, czy wydania orzeczenia potwierdzającego powyższy fakt. Datę lub okres powstania niepełnosprawności określa się na podstawie treści orzeczenia. Organ ustalił, że student do wniosku o przyznanie stypendium dla osób niepełnosprawnych przedstawił orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 12 lipca 2021 r., na podstawie którego stwierdzono, że ustalony (umiarkowany) stopień niepełnosprawności datuje się u niego od dnia 17 maja 2021 r., jednak nie da się ustalić daty powstania niepełnosprawności. Rektor podkreślił, że data powstania niepełnosprawności nie jest tożsama z datą ustalenia stopnia niepełnosprawności. W opinii organu, student nie udokumentował, że niepełnosprawność powstała w czasie studiów lub po ich ukończeniu, a informacja w treści orzeczenia, że "nie da się ustalić" dnia powstania niepełnosprawności wskazuje, że niepełnosprawność powstała na długo przed datą ustalenia stopnia niepełnosprawności. W tej sytuacji organ wyraził przekonanie, że nie można uznać, że niepełnosprawność wnioskodawcy powstała w trakcie studiów lub po uzyskaniu tytułu zawodowego, a co za tym idzie, zastosować, w przypadku M. Ś. wyjątku, o którym mowa w art. 93 ust. 7 ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym, a na który powołuje się student.