Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2022 r., sygn. I OSK 218/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Karol Kiczka Sędziowie: sędzia NSA Piotr Niczyporuk sędzia del. WSA Anna Wesołowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 września 2020 r. sygn. akt II SA/Łd 294/20 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 17 września 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu sprawy ze skargi [...] (Skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi (Kolegium) z 20 lutego 2020 r. w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Piątku z 4 lutego 2020r.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosło Kolegium zaskarżając go w całości i zarzucając mu :

I. naruszenie prawa materialnego:

a) art. 193 w zw. z art. 10 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez jego niezastosowanie, polegające na zaniechaniu przedstawienia Trybunatowi Konstytucyjnemu pytania prawnego co do zgodności przepisu art. 17 ust. 5 lit. a (Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm., dalej : "ustawa o świadczeniach rodzinnych) z Konstytucją w sytuacji, gdy od odpowiedzi na to pytanie zależało rozstrzygnięcie niniejszej sprawy, i naruszenie tym samym zasady trójpodziału władzy poprzez zastąpienie ustawodawcy swoim orzecznictwem,

b) art. 32 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z art. 17 ust. 5 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, poprzez błędną wykładnię, bowiem powyższy przepis ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie w jakim ustanawia kryteria odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w przypadku gdy wnioskodawca ma ustalone prawo do emerytury nie narusza zasady równości wobec prawa oraz zakazu dyskryminacji,