Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2022 r., sygn. III FSK 862/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia NSA Jacek Pruszyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 18 września 2018 r. sygn. akt I SA/Bd 272/18 w sprawie ze skargi T. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia 7 lutego 2018 r. nr SKO-4231/16/2018 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 18 września 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 272/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę T. M. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z 7 lutego 2018 r., nr SKO-4231/16/2018 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny
w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl.
2. Skarga kasacyjna.
Skargę kasacyjną od wyroku sądu pierwszej instancji złożył skarżący. Działający w jego imieniu pełnomocnik zaskarżył wyrok w całości. Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.), zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:
I. naruszenie przepisów postępowania, których uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) i art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 187 § 1 w zw. z art. 122 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: o.p.), przez oddalenie skargi pomimo naruszenia przez organ przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy poprzez brak zebrania i rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego, co skutkowało brakiem wyjaśnieniem czy w roku 2015 nieruchomość skarżącego mogła służyć do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym rozumianej jako rekultywacja zgodna z decyzją SKO w Bydgoszczy z 20 sierpnia 2010 r.;