Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2022 r., sygn. I FSK 1864/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych 1) Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie, 2) T. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 marca 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 1341/20 w sprawie ze skargi T. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2020 r. nr 1401-IOV-2.4103.191.2019.JN w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną T. sp. z o.o. z siedzibą w W., 2) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 3) zasądza od T. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 31.899 (słownie: trzydzieści jeden tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 19 marca 2021 r., III SA/Wa 1341/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi T. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "skarżąca", "strona", "spółka") uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 29 maja 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2013 r.

2. Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, na podstawie zgromadzonych materiałów organ pierwszej instancji stwierdził, że faktury zakupu VAT, na których jako wystawcy figurują podmioty: C. Sp. z o.o., S. Sp. z o.o., M. Sp. z o.o. (poprzednio M. Sp. z o.o.), E. Sp. z o.o. (poprzednio S. Sp. z o.o.), H. s.c., nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a transakcje udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez te podmioty faktycznie nie miały miejsca. Ponadto organ pierwszej instancji ustalił, że faktury sprzedaży VAT wystawione przez T. Sp. z o.o., na których jako nabywcy figurują: I. AG, T. GmbH, M. UAB, S., P., S., A., M. S.A., zostały wystawione jedynie w celu uwiarygodnienia rzekomych transakcji mających na celu uzyskanie korzyści finansowych w związku ze zwrotem podatku VAT. W konsekwencji decyzją z 11 października 2019 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego W. określił spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług podatku, kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach oraz kwoty zwrotu podatku za poszczególne okresy rozliczeniowe 2013 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00