Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. I FSK 847/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 900/17 w sprawie ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 26 czerwca 2017 r. nr 0201-ION.4103.13.2017 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy od grudnia 2010 r. do maja 2011 r., oraz od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 14 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 572/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", oddalił skargę A.S. (dalej "Strona" lub "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 26 czerwca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2010 r. do maja 2011 r. oraz od lipca do grudnia 2011 r.

Oddalając skargę, Sąd pierwszej instancji stwierdził w pierwszej kolejności, że organy podatkowe były uprawnione do wydania decyzji w przedmiocie rozliczenia w podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe, gdyż w sprawie wystąpiła przesłanka do zawieszenia terminu biegu przedawnienia. Z akt sprawy wynika, że postanowieniem z 26 października 2016 r. wszczęte zostało postępowanie przygotowawcze w sprawie o przestępstwa skarbowe polegające na narażeniu na uszczuplenie podatku od towarów i usług za okresy od grudnia 2010 r. do grudnia 2011 r., a pismem z 2 listopada 2016 r., doręczonym 7 listopada 2016 r., Skarżąca została - na podstawie art. 70c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.), dalej "O.p.", zawiadomiona o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2010 r. do grudnia 2011 r. Spełniony został zatem warunek, o którym mowa w art. 70 c w zw. z art. 70 § 6 pkt 1 O.p. Odnosząc się do zarzutów skargi, że powyższe działania zostały podjęte wyłącznie w celu zapobieżenia przedawnieniu zobowiązań podatkowych za badane okresy, Sąd stwierdził, że poza ww. przepisami, żaden przepis prawa procesowego nie narzuca ograniczeń czasowych do dokonania czynności skutkujących zawieszeniem postępowania podatkowego. Nie istnieje także zakaz dokonywania tych czynności w odpowiednio określonym czasie przed upływem terminu przedawnienia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00