Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. I FSK 156/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Maja Chodacka, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 września 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 572/17 w sprawie ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 11 kwietnia 2017 r. nr 0201-IOV2.4103.27.2017 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 7 września 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 572/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", oddalił skargę A.S. (dalej "Strona" lub "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 11 kwietnia 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2009 r.

Oddalając skargę, Sąd pierwszej instancji stwierdził w pierwszej kolejności, że organy podatkowe były uprawnione do wydania decyzji w przedmiocie rozliczenia w podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe, gdyż w sprawie wystąpiła przesłanka do zawieszenia terminu biegu przedawnienia. Z akt sprawy wynika, że 25 listopada 2014 r. wszczęte zostało dochodzenie w sprawie o przestępstwa skarbowe polegające na podaniu danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym w deklaracjach VAT-7 za ww. miesiące i przez to narażeniu na nienależny zwrot podatku naliczonego, a pismem z 15 grudnia 2014 r., doręczonym 29 grudnia 2014 r. w trybie art. 150 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.), dalej "O.p.", Skarżąca została zawiadomiona na podstawie art. 70c O.p. o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do grudnia 2009 r. Odnosząc się do zarzutów skargi, że powyższe działania zostały podjęte wyłącznie w celu zapobieżenia przedawnieniu zobowiązań podatkowych za badane okresy, Sąd stwierdził, że poza art. 70 § 1 i § 6 O.p. żaden przepis prawa procesowego nie narzuca ograniczeń czasowych do dokonania czynności skutkujących zawieszeniem postępowania podatkowego. Nie istnieje także zakaz dokonywania tych czynności w odpowiednio określonym czasie przed upływem terminu przedawnienia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00