Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 lipca 2022 r., sygn. II SA/Kr 553/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Niedźwiedź Sędzia WSA Joanna Człowiekowska (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Łoboz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 lipca 2022 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] marca 2022 r., znak [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia niewykonywania pracy z przyczyn politycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 9 listopada 2021 r. nr DSE2-K0971-FT67-11D/21, działając na podstawie art. 117 ust. 4 w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 6b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 roku, poz. 291), oraz art. 104 § 1 K.p.a. odmówił potwierdzenia, że K. W. była pozbawiona możliwości wykonywania swojego zawodu na skutek represji politycznych za działania na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowania praw człowieka w Polsce przed dniem 31 lipca 1990 r.

W uzasadnieniu organ stwierdził, że strona wskazała w swoim wniosku, iż z uwagi na działalność opozycyjną prowadzoną wraz z mężem była zmuszona opuścić Polskę i przebywała "na banicji" w RFN. Wnioskodawczyni twierdziła, że w okresie od 30 lipca 1982 r. do 31 lipca 1990 r., z uwagi na przymusową emigrację, została pozbawiona możliwości wykonywania jakiegokolwiek zawodu na terenie Polski. W związku z tym organ zwrócił się do strony celem doprecyzowania żądań zawartych w podaniu. W odpowiedzi K. W. wskazała okres, w jakim przebywała na emigracji, jednakże nie dołączyła do podania jakichkolwiek dokumentów potwierdzających, że była osobą pozbawioną możliwości wykonywania swojego zawodu wskutek represji politycznych. Wskazano też, że organ zwrócił się do Instytutu Pamięci Narodowej z prośbą o nadesłanie materiału dowodowego odnoszącego się do spełnienia przez stronę ustawowych przesłanek. Kwerendy archiwalne przeprowadzone przez IPN zakończyły się wynikiem negatywnym. W dniu 14 października 2021 r. do organu wpłynęła korespondencja elektroniczna od męża strony, który poparł żądania małżonki.