Wyrok NSA z dnia 6 lipca 2022 r., sygn. I FSK 314/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Izabela Najda - Ossowska, Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Rz 799/18 w sprawie ze skargi Gminy M. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2018 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.283.2018.1.KO w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 6 listopada 2018r. w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 799/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej M. na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2018r. nr 0111-KDIB3-1.4012.283.2018.1.KO w przedmiocie podatku od towarów i usług - uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w całości oraz orzekł w przedmiocie kosztów postępowania. Wymieniony wyrok oraz pozostałe orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego: http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

1.2. Sąd pierwszej instancji wskazał, że kontroli Sądu poddana została interpretacja indywidualna w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów działalności prowadzonej przez gminę w zakresie transportu zbiorowego.

Pierwszą kwestią sporną w niniejszej sprawie (przedstawioną w pytaniu 1 zawartym we wniosku o wydanie interpretacji) jest wykładnia przepisu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017r. poz. 1221 ze zm., dalej: "ustawa o podatku od towarów i usług") i zastosowanie tego przepisu do opisanego we wniosku stanu faktycznego. Jak wynikało z wniosku gminy jest ona organizatorem publicznego transportu zbiorowego w sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich oraz w zakresie, w jakim powierzono jej zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między gminami na liniach komunikacyjnych albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich na obszarze gmin, które zawarły z Miastem porozumienie. Uzyskuje ona od sąsiednich gmin środki w zamian za realizację zadań w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Cena usługi świadczonej na rzecz gmin objętych porozumieniem (tj. cena biletu komunikacji miejskiej) jest określana przez skarżącą i przez gminy z którymi zawarła porozumienie o świadczenie usług przewozowych w ramach publicznego transportu zbiorowego. Skarżąca uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej, a otrzymana refundacja nie jest przeznaczona na sfinansowanie części ustalonej ceny za usługi przewozu, ale na pokrycie kosztów organizacji usług przewozowych na ternie gmin objętych porozumieniem. Sąd pierwszej instancji uznał, że otrzymane środki, są przeznaczane na sfinansowanie części kosztów organizacji transportu zbiorowego na terenie gmin objętych porozumieniem, a nie na sfinansowanie części ustalonej ceny usługi za przewóz i nie mogą być uwzględniane dodatkowo w podstawie opodatkowania, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem stwierdzono, że otrzymane przez gminę środki na realizację zadań opisanych we wniosku o interpretację, związanych z organizacją transportu lokalnego, nie będą stanowiły podstawy opodatkowania podatkiem VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.