Wyrok NSA z dnia 1 lipca 2022 r., sygn. I FSK 293/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia del. WSA Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 sierpnia 2018 r. sygn. akt I SA/Wr 604/18 w sprawie ze skargi W. sp. z o.o. z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 604/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi W. sp. z o.o. z siedzibą w L. (dalej: Strona lub Skarżąca) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) z dnia 19 kwietnia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 146 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm., dalej: p.p.s.a.), uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w całości (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

2. W skardze kasacyjnej organ zaskarżając powyższy wyrok w całości zarzucił Sądowi pierwszej instancji, na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a., naruszenie przepisów prawa procesowego, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

- art. 146 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 120 i art. 121 § 1 w związku z art. 14c § 1 i 2 oraz art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018r. poz. 800 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa) poprzez błędne przyjęcie, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną naruszył zasadę działania organu na podstawie przepisów prawa oraz zasadę zaufania do organu, mające wyraz w braku pełnego odniesienia się do całokształtu argumentacji przedstawionej we wniosku o interpretację, a sprowadzające się do pominięcia w interpretacji indywidualnej istotnego elementu stanu faktycznego zdarzenia przyszłego, na który wskazała Strona skarżąca, w postaci powstania zaległości i odsetek z tytułu niewykazania podatku należnego w przypadku niezachowania terminu, o którym mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b) i art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy o VAT;