Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. II FSK 2903/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2164/18 w sprawie ze skargi C. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 7 czerwca 2019 r. sygn. akt

III SA/Wa 2164/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaną 25 czerwca 2018 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek C. S.A. z siedzibą w W. (dalej "skarżąca", "spółka"). Interpretacja dotyczyła podatku dochodowego od osób prawnych (wyrok z uzasadnieniem oraz powołane niżej orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

2.1. Powyższy wyrok Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zaskarżył w całości skargą kasacyjną, zarzucając na podstawie art. 174 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."):

1) naruszenie art. 141 § 4 i art. 134 § 1 w zw. z art. 57a p.p.s.a. w zw. z art. 14b § 3 i art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm. - dalej "o.p."), poprzez sporządzenie uzasadnienia wewnętrznie sprzecznego, w którym z jednej strony sąd a quo wyraźnie wskazuje, iż organ nie naruszył norm procesowych, ale dokonał niewłaściwej wykładni norm materialno-prawnych, przy jednoczesnym dokonaniu wiążących ocen w zakresie wykładni podstawy materialnej rozstrzygnięcia, by następnie na podstawie tak dokonanej oceny stwierdzić braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym skutkujące koniecznością wezwania skarżącej na podstawie art. 169 § 1