Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. II FSK 3135/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Sylwester Golec (spr.), po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 lipca 2019 r. sygn. akt I SA/Wr 394/19 w sprawie ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 26 lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych za 2016 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od P. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 lipca 2019 r., I SA/Wr 394/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uwzględnił skargę P. P. (zwanego dalej skarżącym) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 26 lutego 2019 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych za 2016 r. oraz nadpłatę w tym podatku.

W uzasadnieniu wyroku sąd wskazał następujące okoliczności:

Istota sporu sprowadza się do ustalenia, czy skarżący osiągnął od byłego pracodawcy przychód z działalności gospodarczej obejmującej świadczenie usług, których przedmiotem były czynności wykonywane na rzecz tego samego podmiotu na podstawie stosunku pracy a tym samym, czy mógł - podejmując działalność gospodarczą - korzystać z opodatkowania na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego. W ocenie organu odwoławczego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy (umowy o pracę, świadectwo pracy oraz faktura) świadczyły o tym, że skarżący podczas zatrudnienia u pracodawcy zajmował stanowisko ślusarz-spawacz, czyli wykonywał tożsame czynności w ramach stosunku pracy jak i działalności gospodarczej. Natomiast skarżący twierdzi, że w ramach stosunku pracy wykonywał czynności kierowcy. Zdaniem sądu pierwszej instancji organ podatkowy nie wyjaśnił w sposób wystarczający zakresu czynności wykonywanych przez skarżącego w ramach stosunku pracy, jaki łączył go z podmiotem na rzecz którego wykonywał usługi po rozpoczęciu działalności gospodarczej. Organ w sposób nieuzasadniony przypisał umowie o pracę i świadectwu pracy cechy dokumentu urzędowego. Umowa o pracę (oświadczenie woli) i świadectwo pracy (oświadczenie wiedzy) to dokumenty prywatne. Według sądu organ odwoławczy swoją argumentację i zasadnicze ustalenia w sprawie oparł wyłącznie na nieskonkretyzowanych umowach o pracę i świadectwie pracy. Dokumenty te wskazują ogólnie, że rodzaj umówionej pracy i stanowisko zajmowane przez skarżącego to ślusarz-spawacz. Sąd wskazał, że organ pominął inne dowody mające znaczenie w sprawie stanowiące podstawę do prawidłowego ustalenia stanu faktycznego w tym zakres obowiązków pracownika, z którego wynika zakres ciążących na skarżącym zadań. Ze znajdującego się w aktach sprawy zakresu obowiązków skarżącego wynika, że w ramach stosunku pracy prowadził on samochody. W tym stanie rzeczy nie można było twierdzić, że skarżący w ramach stosunku pracy wykonywał czynności ślusarza-spawacza, które stanowiły też przedmiot usług wykonywanych przez skarżącego na rzecz byłego pracodawcy. Wyrok z uzasadnieniem dostępny jest w internetowej bazie orzeczeń sądów administracyjnych CBOSA na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl.