Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Wr 872/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca), Sędzia WSA Marta Semiczek Protokolant: Starszy specjalista: Katarzyna Motyl po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2022 r. w Wydziale I, na rozprawie sprawy ze skargi: M. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 21 czerwca 2021 r., nr 0201-IOD3.4102.12.2021 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r.: I. uchyla zaskarżoną decyzję wraz z poprzedzającą ją decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego w Świdnicy z dnia 11 marca 2021 r., nr 0220-SPV-2.4102.17.2020.212, II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu na rzecz Strony skarżącej kwotę: 7.417,00 zł (siedem tysięcy czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

Uzasadnienie

UIZASADNIENIE

Przedmiotem skargi M. D. (dalej jako: Podatnik, Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej jako DIAS, Organ odwoławczy) z 21 czerwca 2021 r. nr 0201-IOD3.4102.12.2021, utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ś. (dalej jako: NUS, Organ I instancji) z 11 marca 2021 r. nr 0220-SPV-2.4102.17.2020.212 - określającą Podatnikowi podatek dochodowy od osób fizycznych za 2015 r. w wysokości 108.319,00 zł wobec deklarowanego w zeznaniu dochodu w wysokości 0,00 zł. Stosownie do wynikającego z art. 141 § 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.) – dalej jako p.p.s.a. obowiązku przedstawienia w sposób zwięzły stanu sprawy, a nie powielania zawartości całych akt, Sąd wskazuje jak poniżej.

Określone Podatnikowi przez Organ I instancji zobowiązanie w podatku dochodowym za 2015 r. było efektem przeprowadzonego postępowania podatkowego, w wyniku którego zdaniem NUS ustalono, że Podatnik prowadził działalność gospodarczą poprzez handel między innymi za pośrednictwem internetowego portalu aukcyjnego Allegro – prowadzenie sprzedaży na rzecz osób fizycznych, posługując się nickami ".A." i "B". Sprzedaż miała być prowadzona we własnym imieniu i na własny rachunek Podatnika w sposób częstotliwy. Wśród asortymentu przedmiotów w przeważających ilościach sprzedawana była broń biała, broń palna, obrazy, rzeźby, figurki, zegary, rogi, banknoty, zastawa stołowa. Podatnik podnosił, że nie sprzedawał za pośrednictwem internetu towaru związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą lecz rzeczy osobiste ze zgromadzonej kolekcji, gdyż jest kolekcjonerem. Podatnik nie przedstawił żadnych dowodów zakupu jak i sprzedaży, albowiem sprzedawane rzeczy osobiste miał gromadzić przez lata. Powołał się na brak podstaw do opodatkowania sprzedaży z uwagi na przepis art. 5 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1325 ze zm.) – dalej jako u.p.d.o.f. – dokonywał nabyć przedmiotów nieprzeznaczonych do dalszej odsprzedaży. Jego kolekcja nie ma charakteru handlowego. Organ ustalił transakcje sprzedaży Podatnika na portalu Allegro, zestaw płatności oraz ilość transakcji - w roku 2015 było ich 617 (od 24 do 66 w miesiącu) . Podatnik nie wskazał również źródeł finansowania ustalonych przez Organ I instancji wpłat własnych na rachunek bankowy i powoływał, że w kontroli przeprowadzonej w 2011r., dotyczącej roku 2010 nie stwierdzono nieprawidłowości przy sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich. Organ kontestował ostatnie twierdzenie Podatnika, wskazując, że protokół kontroli obejmował kwestie związane z wywiązywaniem się z obowiązków Podatnika w zakresie podatku od towarów i usług oraz sprzedaży alkoholi - co do sprzedaży przedmiotów kolekcjonerski to ustaleń w tym zakresie - w protokole kontroli brak.