Wyrok WSA w Kielcach z dnia 23 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Ke 173/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Adamiec Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak (spr.) Asesor WSA Magdalena Stępniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 23 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi M. O. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej ("Dyrektor") utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. ("Naczelnik") z [...]., nr [...] w przedmiocie zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym przez M. O..

Stan sprawy przedstawia się następująco.

Decyzją z [...] nr [...] Dyrektor utrzymał w mocy decyzję Naczelnika z 7 lutego 2020 r. nr [...], którą określono M. O. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za I kwartał 2013 roku w wysokości [...] zł, za II kwartał 2013 roku w wysokości [...] zł oraz za IV kwartał 2013 roku w wysokości [...] zł. Decyzja Dyrektora stała się ostateczna w administracyjnym toku postępowania z dniem doręczenia jej pełnomocnikowi strony tj. 26 marca 2021 r. Z uwagi na nieuregulowanie określonego decyzją zobowiązania, Naczelnik [...] wystawił tytuł wykonawczy o numerze [...], obejmujący zaległość podatkową w podatku od towarów i usług za : I kwartał 2013 roku w wysokości [...] zł, odsetki za zwłokę w kwocie [...]zł, II kwartał 2013 roku w wysokości [...] zł, odsetki za zwłokę w wysokości [...] zł oraz IV kwartał 2013 roku w wysokości [...] zł, odsetki za zwłokę w wysokości [...] zł. Podstawę prawną obowiązku objętego tytułem wykonawczym stanowiła decyzja Dyrektora z [...] r. nr [...] Odpis tytułu wykonawczego wraz z zawiadomieniem o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego został doręczony 26 kwietnia 2021 r. dorosłemu domownikowi.

Pismem z 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu do Naczelnika – 5 maja 2021 r.) strona wniosła zarzut w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej, oparty na podstawie art. 33 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1427 ze zm.), dalej "u.p.e.a.", tj. nieistnienie obowiązku. W uzasadnieniu złożonego zarzutu wskazano, że należność pieniężna objęta tytułem wykonawczym została określona w kwocie wyższej aniżeli wynika to z obowiązujących norm prawnych, bowiem wierzyciel pominął przepisy zawarte w ustawie Ordynacja podatkowa tj. art. 54 § 1 pkt 3 i 7.