Wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2022 r., sygn. I OSK 2177/20

Decyzja w przedmiocie przyznania zasiłku celowego jest uznaniowa, co oznacza, że organ, nawet przy stwierdzeniu spełnienia ustawowych przesłanek, ma prawo odmówić lub przyznać świadczenie w mniejszym zakresie, uwzględniając możliwości finansowe organu pomocy społecznej oraz konieczność uwzględnienia potrzeb innych beneficjentów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mariola Kowalska Sędziowie sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 4 marca 2020 r. sygn. akt II SA/Rz 1449/19 w sprawie ze skargi H. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 26 listopada 2019 r. nr SKO.4110/184/2019 w przedmiocie przyznania zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 4 marca 2020 r. sygn. akt II SA/Rz 1449/19 oddalił skargę H. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z 26 listopada 2019 r. nr SKO.4110/184/2019 w przedmiocie przyznania zasiłku celowego.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła H. S. zaskarżając wyrok w całości i zarzucając Sądowi I instancji, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, to jest art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a. przez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy organy obu instancji przy wydawaniu zaskarżonej decyzji naruszyły:

1. art. 39 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.p.s.", przez niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że organ właściwie ustalił stan faktyczny, a wydane rozstrzygnięcie mieści się w granicach uznania administracyjnego, w sytuacji w której celem przyznania zasiłku celowego jest zapewnienie niezbędnej potrzeby bytowej;