Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Wa 3091/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak, sędzia WSA Bożena Marciniak, sędzia WSA Łukasz Trochym (spr.), Protokolant referent Anna Kaczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi M. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego specjalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie (dalej jako "Kolegium/organ") decyzją z 25 października 2021 r., nr KOC/5984/Op/21, po rozpatrzeniu odwołania M. A. (dalej jako "Skarżący"), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy (dalej jako "Prezydent/organ I instancji") z 1 września 2021 r., nr 016795/02/2021, odmawiającą pomocy finansowej w formie specjalnego zasiłku celowego na dofinansowanie kosztów przeniesienia rur centralnego ogrzewania w łazience.

Zaskarżona decyzja Kolegium została wydana w następującym stanie sprawy.

W dniu 20 sierpnia 2021 r. Skarżący wystąpił do Prezydenta z wnioskiem o przyznanie pomocy finansowej w związku z planowanym przeniesieniem rur centralnego ogrzewania w mieszkaniu Skarżącego (w łazience).

Po rozpatrzeniu ww. wniosku, decyzją z 1 września 2021 r., nr 016795/02/2021, Prezydent odmówił Skarżącemu pomocy finansowej w formie specjalnego zasiłku celowego na dofinansowanie kosztów przeniesienia rur centralnego ogrzewania w łazience. W uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji wyjaśnił, że katalog potrzeb wskazany w art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2020, poz. 1876 ze zm., dalej jako u.o.p.s."), ma charakter otwarty. Jak wynika z ustaleń dokonanych podczas przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, Skarżący nie spełnia kryterium dochodowego, które wynosi 701 zł dla osoby samotnie gospodarującej, dla przyznania zasiłku celowego. W tym stanie rzeczy Prezydent rozważył możliwość przyznania pomocy Skarżącemu na podstawie art. 41 pkt 1 u.o.p.s. w formie specjalnego zasiłku celowego. Prezydent uznał jednak, że w przypadku Skarżącego nie zachodzi żaden szczególnie uzasadniony przypadek, który pozwałaby na udzielenie pomocy. Ponadto, organ I instancji wskazał, że Skarżący samowolnie (bez wiedzy i zgody spółdzielni) dokonał kilka lat temu przebudowy łazienki poprzez przesunięcie ścianki działowej co spowodowało odsłonięcie rur centralnego ogrzewania. Jak ustalił organ I instancji rury te w niewielkim stopniu wchodzą w obręb wejścia do łazienki. Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem Spółdzielni Mieszkaniowej "K." w W. dokonanie przedmiotowych prac wymaga zbytniej ingerencji w sąsiednie mieszkania, na co nie wyrażają zgody ich właściciele. Odmowę udzielenia pomocy Skarżącemu Prezydent uzasadnił również tym, że Skarżący regularnie otrzymuje pomoc finansową na różne cele, w tym w okresie od marca do sierpnia 2021 r. Skarżący otrzymał 650 zł na zakup leków oraz 130 zł na zakup krzesełka i uchwytu pod prysznic. Prezydent podkreślił przy tym, że zgodnie z art. 2 ust. 1 u.o.p.s., pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Prezydent podniósł także, że rocznie udziela pomocy finansowej z tytułu zasiłków celowych oraz specjalnych zasiłków celowych około 1700 osobom, dysponując miesięczną kwotą 61 100 zł na realizację tego zadania.