Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2022 r., sygn. II OSK 1416/21
Jednokrotne zatrzymanie oraz nachodzenie w domu uzasadniające obawy cudzoziemca przed prześladowaniem nie spełniają przesłanek nadania statusu uchodźcy ani udzielenia ochrony uzupełniającej, jeżeli brak jest wiarygodnych dowodów na systematyczne naruszenia praw człowieka wobec tej osoby.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 listopada 2020 r. sygn. akt IV SA/Wa 442/20 w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia 16 stycznia 2020 r. nr RdU-125-1/S/19 w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 listopada 2020 r. sygn. akt IV SA/Wa 442/20 oddalił skargę Z. S. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia 16 stycznia 2020 r. nr RdU-125-1/S/19 w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy.
Zaskarżoną decyzją z 16 stycznia 2020 r. nr RdU-125-1/S/19 Rada do Spraw Uchodźców (dalej: Rada), działając na podstawie art. 89p ust. 1 oraz art. 19 ust. 1 pkt 1, art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1666 ze zm., dalej: ustawa o udzielaniu cudzoziemcom ochrony) oraz art. 138 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r., poz. 256 ze zm., dalej: k.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania Z. S. utrzymała w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: Szef Urzędu) z 28 lutego 2019 r. nr DPU.420.888.2018.
Organ przytoczył następujący stan sprawy.
Z. S. (obywatel Federacji Rosyjskiej, deklarujący narodowość czeczeńską) w dniu 20 czerwca 2018 r. złożył wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej w Polsce. We wniosku oświadczył, że w Rosji mieszkał z dwoma braćmi oraz dwiema siostrami. Bracia byli nękani przez przedstawicieli władzy w Czeczenii. Po ich wyjeździe on miał kłopoty z władzą. Ludzie z policji nachodzili ich dom i pytali, gdzie znajduje się jego rodzeństwo. Przed ich wyjazdem w maju przyjechali mundurowi, wywieźli go na granicę wsi i wypytywali o rodzeństwo, a później wypuścili. Próbowali go zwerbować do współpracy. Oświadczył, że nie chce wracać do domu, ponieważ uważa, że grozi mu tam niebezpieczeństwo ze strony rosyjskich władz, które zapewne znów będą wypytywać o rodzeństwo. Wnioskodawca oświadczył również, że nie widzi możliwości osiedlenia się w innej części Rosji. Ponadto zadeklarował, że z kraju pochodzenia wyjechał w 2015 r. (bez wskazania bardziej konkretnego czasu), a jego siostra i brat posiadają status uchodźcy w [...].