Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 czerwca 2022 r., sygn. IV SA/Wa 479/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski Sędziowie sędzia WSA Anna Sękowska sędzia WSA Anita Wielopolska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia 5 stycznia 2022 r. nr GM-DGM-7.530.105.2021 w przedmiocie umorzenia postępowania o wydanie pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich 1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Ministra Infrastruktury z dnia 1 października 2021 r. nr GM-DGM-7.530.105.2021; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz skarżącej S. sp. z o.o. z siedzibą w G. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją nr GM-DGM-7.530.105.2021 z dnia 5 stycznia

2022 r. Minister Infrastruktury, po rozpoznaniu wniosku S. sp. z o.o

z siedzibą w G. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej wydaniem przez Ministra Infrastruktury decyzji nr GM-DGM-7.530.105.2021 z dnia 1 października

2021 r. w przedmiocie umorzenia w całości postępowania prowadzonego w sprawie wniosku o wydanie pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich dla przedsięwzięci pn. "M." - utrzymał ww decyzję organu I instancji w mocy.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.

Wnioskiem z dnia 22 grudnia 2018 r. S. sp. z o.o wystąpiła do Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej o wydanie pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich dla przedsięwzięcia pn. "M.".

Organ dokonał analizy powyższego wniosku i ustalił, że nie zostało ono zakończone przed dniem wejścia w życie w dniu 18 lutego 2021 r. ustawy z dnia

17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 234; dalej: "ustawa offshore"). Ustalił także, że w dniu wejścia w życie ww ustawy (18 lutego 2021 r.) lokalizacja przedsięwzięcia określonego we wniosku Strony polegającego na budowie morskiej farmy pokrywa się w części z obszarem [...] oraz [...] z załącznika nr 2 do ustawy offshore - "Obszary, w granicach których mogą zostać zlokalizowane morskie farmy wiatrowe, w odniesieniu do których wytwórca energii elektrycznej w morskiej farmie wiatrowej może ubiegać się o przyznanie prawa do pokrycia ujemnego salda na zasadach określonych w rozdziale 4 ustawy", jednakże nie odpowiada w całości żadnemu z tych obszarów. Powyższe zdaniem Ministra oznacza, że ziściły się przesłanki do umorzenia postępowania na podstawie art. 106 ustawy offshore.