Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 czerwca 2022 r., sygn. III SA/Po 143/22

Dnia 10 czerwca 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Szymon Widłak (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Górecka Asesor sądowy WSA Piotr Ławrynowicz Protokolant: st.sekr.sąd. Izabela Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2022 roku sprawy ze skargi Ł. W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 6 grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz strony skarżącej kwotę 194 zł (sto dziewięćdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Inspektor Transportu Drogowego (dalej: "GITD") decyzją z [...] grudnia 2021 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Ł. W. (dalej: "strona") od decyzji L. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: "WITD") z [...] kwietnia 2021 r., nr [...], w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, uchylił decyzję organu I instancji w całości i nałożył na stronę karę pieniężną w wysokości [...] zł.

Powyższe rozstrzygnięcie wydane zostało w następującym stanie faktycznym.

W dniu [...] lutego 2021 r. na drodze ekspresowej S3 w okolicy G. (kierunek Z. G.), został zatrzymany do kontroli samochód ciężarowy marki [...] o nr rej. [...], którym kierował M. C.. Pojazdem wykonywany był krajowy transport drogowy rzeczy w imieniu i na rzecz strony. Kontroli poddano aktywność kierowcy w okresie od [...] stycznia do [...] lutego 2021 r.

WITD decyzją z [...] kwietnia 2021 r., nr [...], działając na podstawie art. 92a ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2140 ze zm., dalej: "u.t.d."), nałożył na stronę karę pieniężną w wysokości [...] zł.

GITD w uzasadnieniu powyżej wskazanej decyzji, odnosząc się do naruszenia polegającego na skróceniu drugiej części odpoczynku dzielonego (lp. 5.6 załącznika nr 3 do ustawy), wskazał, że na podstawie analizy pobranych danych cyfrowych stwierdzono, że kierowca [...] lutego 2021 r. rozpoczął pracę o godz. [...]. W 24-godzinnym okresie rozliczeniowym trwającym od godz. [...] w dniu [...] lutego 2021 r. do godz. [...] w dniu [...] lutego 2021 r. powinien odebrać odpoczynek dzienny w dwóch częściach – co najmniej 3-godzinnej oraz co najmniej 9-godzinnej. Kierowca odebrał drugą część odpoczynku w godz. [...] ([...] lutego) do [...] ([...] lutego). Odpoczynek trwał [...]. Do normy 9-godzinnego odpoczynku brak [...] minut. Nie wykonano wydruku z karty i nie opisano przyczyn powstania tego naruszenia. W ocenie organu zasadne jest wobec tego nałożenie kary pieniężnej w wysokości [...] zł z tytułu naruszenia z lp. 5.6.1 załącznika nr 3 do ustawy.