Wyrok NSA z dnia 10 czerwca 2022 r., sygn. I FSK 239/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, , po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. [...] sp. z o.o. z/s w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2510/17 w sprawie ze skargi B. [...] sp. z o.o. z/s w W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 9 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług za styczeń 2017 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 13 lipca 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 2510/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", oddalił skargę B. sp. z o.o. (dalej "Spółka" lub "Skarżąca") na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 9 czerwca 2017 r. w przedmiocie przedłużenia terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług za styczeń 2017 r.

W ocenie Sądu pierwszej instancji w rozpoznawanej sprawie organy podatkowe miały zobiektywizowane wątpliwości co do zasadności zwrotu, których to wątpliwości nie można uznać za bezzasadne, oraz podjęły działania, aby te wątpliwości rozwiać, wszczynając kontrolę podatkową. Kwestionowane postanowienia organów zawierają wskazanie skonkretyzowanych, odnoszących się do danej sprawy i sytuacji podatnika okoliczności determinujących ocenę organów. Przedstawiono w nich okoliczności przemawiające za przedłużeniem terminu zwrotu, odniesiono się do ustaleń stanu faktycznego sprawy, przyczyn, dla których zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania. Ponieważ zaś sporne postanowienie dotyczy przedłużenia terminu zwrotu, a nie samego prawa do zwrotu, nie znajdą w niniejszej sprawie zastosowania przepisy prawa materialnego, których naruszenie zarzucała Skarżąca w skardze. Sąd pierwszej instancji nie zgodził się także ze Spółką, że postanowienia organów obu instancji zostały wadliwie doręczone nieuprawnionej osobie trzeciej. Zdaniem Sądu przedmiotowe postanowienia zostały doręczone pełnomocnikowi Spółki, dla którego pełnomocnictwo znajdowało się w aktach sprawy i zakres którego upoważniał pełnomocnika do odbioru wszelkiej korespondencji w sprawie.