Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2022 r., sygn. II GSK 319/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia del. WSA Jacek Czaja (spr.) Protokolant Elżbieta Jabłońska-Gorzelak po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 listopada 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 1018/18 w sprawie ze skargi A. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 27 marca 2018 r. nr DPS-WPO.6137.1.2018.MZ w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. S.A. z siedzibą w . na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 26 października 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 1018/18, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (akt. tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r., poz. 329; dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę A. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) z 27 marca 2018 r. nr DPS-WPO.6137.1.2018.MZ w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.

II.

Od powyższego wyroku skargę kasacyjną złożyła A. S.A. w W. i zaskarżając ten wyrok w całości, wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz rozpoznanie skargi, ewentualnie, w razie uznania, że istota sprawy nie jest dostatecznie wyjaśniona, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sadowi Administracyjnemu w Warszawie, a ponadto zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

I. naruszenie następujących przepisów prawa materialnego w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy:

1) art. 68 § 1 w zw. z art. 2 § 1 pkt 1 w zw. art. 3 pkt. 8 art. 4, art. 5 oraz art. 21 § 2 pkt 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (dalej: "Ordynacja podatkowa", "o.p.") stosowanych odpowiednio w związku art. 156 ustawy z 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. z 2017, poz. 870; dalej: u.o.f.e.), poprzez błędną wykładnię wymienionych przepisów i w konsekwencji niezastosowanie pierwszego z nich tj. art. 68 ust. 1, co przejawiło się w nietrafnym przyjęciu, że zarzucane przez KNF zaniechanie A. w dążeniu do osiągnięcia maksymalnego stopnia bezpieczeństwa i rentowności lokat A., poprzez spóźnione podjęcie decyzji o sprzedaży akcji C., spółki prawa stanu Delaware Stanów Zjednoczonych Ameryki (dalej "C.") tj. dniu 2 kwietnia 2013 r., nie uległo przedawnieniu karalności z dniem 31 grudnia 2016 r.