Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2022 r., sygn. I FSK 933/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia NSA Danuta Oleś (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Po 597/17 w sprawie ze skargi S.J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu) z dnia 28 lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II, III, IV kwartał 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S.J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 29 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Po 597/17 oddalił skargę S.J. wniesioną na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 lutego 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II, III i IV kwartał 2010 r.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł S.J. (dalej: "strona" lub "skarżący"). Zaskarżając wyrok w całości, zarzucił naruszenie:

1. przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy tj.:

- art. 3 § 1, § 2 pkt 1, art. 134 § 1, art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, dalej: "p.p.s.a."), w związku z art. 70 § 1, art. 70c, art. 70 § 6 pkt 1, art. 59 § 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, dalej: "Ordynacja podatkowa"), a także w związku z art. 99 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., Nr 177, poz. 1221 ze zm., dalej: "ustawa o VAT") oraz w związku z art. 208 Ordynacji podatkowej poprzez niewłaściwą realizację przez Sąd kontroli sądowadministracyjnej i oddalenie skargi i w konsekwencji nieuchylenie decyzji, mimo że decyzja ta została wydana po wygaśnięciu zobowiązania wskutek przedawnienia tj. 28 lutego 2017 r., gdy zobowiązanie podatkowe za okres I-III kwartał 2010 r. stanowiące jej przedmiot wygasło wskutek przedawnienia (bowiem termin ten upływał 17 września 2016 r., albowiem poczynione w sprawie zawiadomienie skarżącego o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, o którym mowa wart. 70c Ordynacji podatkowej zostało poczynione błędnie - bowiem dopiero 25 maja 2016 r., a zatem nie miało miejsca najpóźniej z upływem terminu 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (a zatem przed dniem 31 grudnia 2015r. tj. terminem określonym wart. 70 § 1 Ordynacji podatkowej), w konsekwencji pozostało bez wpływu na zawieszenie biegu terminu przedawnienia,