Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 czerwca 2022 r., sygn. V SA/Wa 4242/21

1. Art. 37at ust. 8 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1977 z późn. zm.) nie znajduje zastosowania poza inspekcją lub kontrolą działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1 tego artykułu.

2. Kara przewidziana w art. 127b ust. 1a-1b ww. ustawy, z tytułu nieprzekazania dokumentacji, nie może być nakładania bez związku z inspekcją lub kontrolą dotyczącą monitorowania przemieszczania oraz wprowadzania do obrotu produktów leczniczych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Sędzia WSA - Konrad Łukaszewicz, Asesor sądowy WSA - Tomasz Grzybowski (spr.), Protokolant spec. Izabela Wrembel, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 czerwca 2022 r. sprawy ze skarg [...] spółki z o.o. z siedzibą w R. oraz [...] na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] czerwca 2021 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za nieprzekazanie dokumentacji 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] , 2) umarza postępowanie administracyjne w sprawie, 3) zasądza od Głównego Inspektora Farmaceutycznego na rzecz [...] spółki z o.o. z siedzibą w R. kwotę 2217 (słownie: dwóch tysięcy dwustu siedemnastu) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem skarg do tut. Sądu, złożonych przez spółkę z o.o. L., jak i przez R., stała jest decyzja Głównego Inspektora Farmaceutycznego z 30 czerwca 2021 r., utrzymująca w mocy decyzję tego organu z 19 Listopada 2020 r. w przedmiocie nałożenia na spółkę kary pieniężnej w wysokości 10 tys. zł z tytułu nieprzekazania dokumentacji określonej w wezwaniu Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego z 14 października 2019 r.

W niespornym stanie faktycznym sprawy wezwanie to zostało wystosowane do spółki w związku z toczącym się postępowaniem wyjaśniającym dotyczącym przestrzegania przez spółkę norm antykoncentracyjnych zawartych w art. 99 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1977 z późn. zm., dalej: "Prawo farmaceutyczne"). Obejmowało ono zobowiązanie strony do przekazania dokumentacji związanej z prowadzoną działalnością, tj. umowy bądź umów franczyzowych, zawartych przez stronę skarżącą (franczyzobiorca), w oparciu o które prowadzona jest przez spółkę apteka "D." zlokalizowana w P., jak też umowy samej spółki (s. 2 spornej decyzji).