Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 czerwca 2022 r., sygn. II SA/Rz 221/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Grzegorz Panek, Sędzia WSA Jacek Boratyn /spr./, Sędzia WSA Piotr Popek, Protokolant Specjalista Eliza Kaplita-Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi Y. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2021 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego Y. K. kwotę 168 (sto sześćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego, decyzją z dnia [...] grudnia 2021 r., nr [...] po rozpatrzeniu odwołania Y. K. – zwanego dalej skarżącym, od decyzji Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2021 r., nr [...], w przedmiocie nałożenia na skarżącego kary pieniężnej w wysokości 4 200 zł, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję .

W stanie faktycznym sprawy, w dniu 2 marca 2021 r., na przejściu granicznym w [...] dokonano kontroli ciągnika samochodowego marki Man o nr rej. [...], ciągnącego naczepę o nr rej. [...]. Zespołem pojazdów, którego masa całkowita przekraczała 3,5 tony kierował M.K., a przejazd z Ukrainy do Polski realizowany był na rzecz skarżącego, jako przedsiębiorcy przewozowego.

W wyniku kontroli pojazdu stwierdzono następujące nieprawidłowości, tj. naruszenie obowiązków i warunków przewozu drogowego:

1) niespełnienie wymogu dzielonego dziennego odpoczynku – skrócenie drugiej części odpoczynku dzielonego o czas do 1 godziny; analiza danych z karty kierowcy, po uwzględnieniu zdarzeń i błędów, takich jak przerwa napięcia wykazała, iż 12 lutego 2021 r. o godz. 5:45 kierowca rozpoczął 24-godzinny okres rozliczeniowy, w trakcie którego powinien był odebrać nieprzerwany dzienny odpoczynek w dwóch częściach, wynoszący co najmniej 3 i 9 godzin, tymczasem kierowca odebrał prawidłowo jedynie pierwszą część odpoczynku, natomiast drugą część odpoczynku odebrał w wymiarze 8 godzin i 51 minut. tj. od godz. 20:54 tego dnia do 5:45 13 lutego 2021 r. – to oznacza skrócenie czasu wymaganego odpoczynku o 9 minut, co stanowi naruszenie art. 92 a ust. 1, ust. 6 i ust. 7 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 180 z późn. zm., zwanej dalej u.t.d.) w zw. z lp. 5.6.1 załącznika nr 3 do tego aktu, za co na podstawie tych przepisów nałożono na skarżącego karę pieniężną w wysokości 100 zł,