Wyrok WSA w Lublinie z dnia 3 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Lu 404/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) WSA Andrzej Niezgoda Protokolant specjalista Marta Wawrzecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi W. H. na decyzję Dyrektor Izby Celnej z dnia 28 czerwca 2021 r. nr 308000-COP-4102.6.2021.10 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2017 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Naczelnika Lubelskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białej Podlaskiej (organ) utrzymał w mocy decyzję organu z 25 stycznia 2021 r. określającą W. H. (podatnik) zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2017 r. w wysokości 612.786 zł.

W uzasadnieniu tej treści rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że podatnik potraktował realizację praw, wynikających z tak zwanych akcji fantomowych, jako przychód pochodzący z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7, art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2016.2032 ze zm. w brzmieniu dla 2017 r. - ustawa o PIT).

Zdaniem organu, był to jednak przychód, który miał swoje źródło w stosunku pracy w myśl art. 10 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. W konsekwencji podlegał opodatkowaniu zgodnie z art. 27 ust. 1 wymienionej ustawy podatkowej.

Organ motywował, że podatnik był beneficjentem programu wynagradzania członków zarządu B. M. S.A. (bank). Określone w tym programie tak zwane akcje fantomowe były w rzeczywistości sposobem obliczenia dodatkowego wynagrodzenia o charakterze premii za określone wyniki finansowe banku.

Organ nawiązał do art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 3 pkt 28 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U.2017.1768 ze zm. w brzmieniu dla 2017 r. - u.o.i.f.), art. 5a pkt 13 ustawy o PIT i stwierdził, że analizowane akcje fantomowe nie miały cech pochodnego instrumentu finansowego. Zgodnie z programem wynagradzania przysługiwały ściśle określonym osobom. Nie funkcjonowały na rynku akcji. Realizacja praw przypisanych do akcji fantomowych nie była uwarunkowana realiami rynkowymi. Akcje fantomowe były niezbywalne w obrocie (bank mógł je wykupić). W ocenie organu, analizowane akcje fantomowe należało postrzegać wyłącznie jako finansową motywację członków zarządu banku do osiągnięcia lepszych wyników, bezpośrednio przekładających się na silniejszą pozycję banku. Dla organu bezpośredni związek między kwotą wypłaconą podatnikowi z tytułu realizacji tak zwanych akcji fantomowych a pracą podatnika był oczywisty. Uzyskana przez podatnika należność była swego rodzaju wynagrodzeniem (premią) za efekty jego pracy na rzecz banku.