Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2022 r., sygn. II SA/Ol 391/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 2 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi R. E. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu na rzecz skarżącej kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z 3 stycznia 2022 r. wydaną z upoważnienia Burmistrza Miasta Iławy przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (dalej jako: "organ I instancji") odmówiono przyznania R. E. (dalej jako: "skarżąca") świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką S. W.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że matka skarżącej jest wdową, legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności ze wskazaniem konieczności stałej i długotrwałej opieki innych osób w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Choruje m.in. na otępienie naczyniowe, nadciśnienie, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, cierpi także na ubytek słuchu, skoliozę i osteoporozę. Opiekę nad nią sprawuje skarżąca, która przebywa na emeryturze. W ocenie organu zarówno konieczność zapewnienia stałej opieki S. W., jak i fakt, że sprawuje ją skarżąca nie budzą wątpliwości. Przeszkodę w przyznaniu świadczenie pielęgnacyjnego stanowi jednak data powstania niepełnosprawności matki skarżącej (tj. 2003 r.), gdyż w myśl art. 17 ust 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 111, dalej jako: "u.ś.r."), świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia. Natomiast niepełnosprawność matki skarżącej powstała, gdy miała ona 68 lat. Dodatkowo, w myśl art. 17 ust. 5 pkt 1 a u.ś.r. prawo do świadczenia nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone m.in. prawo do emerytury, a skarżąca ma takie prawo ustalone.