Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2022 r., sygn. II FSK 2738/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz Sędziowie Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz Sędzia WSA del. Alina Rzepecka (spr.) Protokolant Dominika Kurek po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 1222/18 w sprawie ze skargi E. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 1 marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 1 marca 2018 r. nr [...]oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia 20 października 2017 r. o nr [...]; 3) umarza postępowanie podatkowe; 4) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz E.B. kwotę 15.672 (słownie: piętnaście tysięcy sześćset siedemdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 8 kwietnia 2019 r., III SA/Wa 1222/18, w sprawie ze skargi E. B. (dalej: Skarżąca, Strona) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej

w Warszawie (dalej: DIAS, organ drugiej instancji), z 1 marca 2018 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA, Sąd pierwszej instancji, Sąd) na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia,

jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

Stan faktyczny sprawy przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji przedstawiał się następująco. Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy. Na mocy aktu notarialnego z 17 marca 2011 r. Skarżąca dokonała wraz z mężem – P. B. oraz J. W. i jego małżonką – J. W. odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego zabudowanej działki o powierzchni 949 m2, położonej w [...] przy ul. [...]. Z treści ww. aktu wynika, że przedmiotowe prawo użytkowania wieczystego zostało przez wyżej wymienionych nabyte na podstawie umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste z 8 sierpnia 2008 r., natomiast Skarżącej wraz z mężem przypadał udział 1/4 części w ww. prawie. Strona wspólnie z mężem złożyła zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w 2011 r. na formularzu PIT-36, w którym nie został wykazany podatek z odpłatnego zbycia udziału w prawie użytkowania wieczystego. Postanowieniem z 10 sierpnia 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego