Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 31 maja 2022 r., sygn. I SA/Gd 1602/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Joanna Mierzejewska, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 maja 2022 r. sprawy ze skargi D.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 13 października 2021 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2021 rok oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 19 kwietnia 2021 r. D.B., reprezentowany przez radcę prawnego, zwrócił się do organu podatkowego z wnioskiem o ograniczenie wysokości poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2021 r. w pełnym zakresie z uwagi na możliwość skorzystania z ulgi abolicyjnej.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż we wskazanym roku podatkowym podatnik będzie uzyskiwał wynagrodzenie w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statków morskich, eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Norwegii: Y. AS.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdyni decyzją Nr 2209-SPV.4132.230.2021 z dnia 19 lipca 2021 r. odmówił wnioskodawcy ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2021 r. od uzyskiwanych dochodów z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym. W przedmiotowej decyzji wskazano, iż przychody generowane przez statek J. nie wynikają z transportu morskiego. W konsekwencji tego w sprawie nie może mieć zastosowania regulacja zawarta w art. 14 ust. 3 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Norwegii, przewidująca opodatkowanie dochodów związanych z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym. Nie uprawdopodobniono zatem, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do należnego podatku od dochodu przewidzianego za dany rok.