Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 26 maja 2022 r., sygn. I FSK 222/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 listopada 2018 r. sygn. akt III SA/Gl 871/18 w sprawie ze skargi Miasta L. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 maja 2018 r. nr 0112-KDIL2-3.4012.116.2018.2.WB w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 7 listopada 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 871/18, uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Organ) z 25 maja 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, w sprawie ze skargi Miasta L. (dalej Skarżąca/Miasto).

2. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył Organ. Zaskarżył wyrok w całości zarzucając naruszenie prawa materialnego, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: P.p.s.a.), których uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 15 ust. 6 w zw. z art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm. dalej u.p.t.u.) oraz w zw. z art. 13 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE 112.2006 L 347/1) dalej: Dyrektywa VAT) przez błędne przyjęcie, że w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku Miasto nie działa jako podatnik od towarów i usług, podczas gdy prawidłowa wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że Miasto świadcząc odpłatnie usługi wyżywienia w stołówkach szkolnych, wydając duplikaty wskazanych dokumentów oraz organizując półkolonie i zielenie szkoły (prowadząc działalność gospodarczą) jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług (zgodnie z art. 15 ust. 1 ust. 2 u.p.t.u.) i nie jest objęta w tym zakresie wyłączeniem wskazanym art.15 ust. 6 tej ustawy, w zw. z art. 13 ust. 1 Dyrektywy VAT, jako że nie korzysta w tym zakresie władztwa administracyjnego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00