Wyrok NSA z dnia 25 maja 2022 r., sygn. I FSK 604/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Protokolant Marta Ćwiklińska, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 października 2017 r. sygn. akt I SA/Bd 634/17 w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do listopada 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. N. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 18.750 (osiemnaście tysięcy siedemset piećdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 października 2017 r., sygn. akt I SA/Bd 634/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, po rozpoznaniu skargi J. N. (dalej: Strona, Skarżący lub Podatnik) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy (dalej: organ drugiej instancji lub DIAS) z dnia 30 marca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do listopada 2013 r., działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm., dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dnia 22 grudnia 2015 r. określił Stronie zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za ww. okres.

Utrzymując to rozstrzygnięcie w mocy, DIAS wskazał, że w okresie od lutego do listopada 2013 r. Skarżący nie prowadził działalności gospodarczej w skali, na którą wskazywać mogłyby przedłożone faktury VAT. Uznano, że: