Wyrok NSA z dnia 25 maja 2022 r., sygn. II GSK 130/19

W sytuacji, gdy waga naruszenia jest znikoma, a strona zaprzestała naruszania prawa, organy administracji publicznej oraz sądy administracyjne mają obowiązek wnikliwiej ocenić wszystkie okoliczności sprawy, aby stwierdzić, czy zachodzą przesłanki do zastosowania art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a., polegającego na odstąpieniu od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej i poprzestaniu na pouczeniu.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia del. WSA Cezary Kosterna (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej (...) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 października 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 1298/18 w sprawie ze skargi (...) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia (...) r. nr (....) w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd po drodze krajowej bez uiszczenia opłaty elektronicznej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz (....) 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej wniesionej przez K. Ch. (dalej: Skarżący) jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 18 października 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 1298/18. Wyrokiem tym została oddalona skarga K. Ch. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: GITD lub Organ) z 30 kwietnia 2018 r., nr BP.702.155.2018.0173.BEPO.1290, którą to decyzją po rozpatrzeniu wniosku Skarżącego o ponowne rozpatrzenie, GITD utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzją z 18 grudnia 2017r. Decyzją tą, działając na podstawie przepisów art. 13k ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 ust.1 pkt 3, art.13k ust.4, ust. 6 pkt 1, ust. 9 oraz art.13l ust.1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1440 ze zm., dalej: udp), art. 50 pkt 1 lit. j, art. 51 ust. 6 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2016 r., poz. 1907 ze zm.) GITD nałożył na Skarżącego karę pieniężną w wysokości 1500 zł za naruszenie obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej.