Wyrok NSA z dnia 25 maja 2022 r., sygn. III FSK 620/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Agata Han, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. S.A. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Gl 769/18 w sprawie ze skargi C. S.A. z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 28 maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach na rzecz C. S.A. z siedzibą w S. kwotę 6942 (słownie: sześć tysięcy dziewięćset czterdzieści dwa) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Gl 769/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę C. S.A. (dalej: skarżąca lub spółka) z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach (dalej: SKO lub organ odwoławczy) z dnia 28 maja 2018 r. w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

Decyzją z dnia 28 maja 2018 r. SKO utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. (dalej: Prezydent lub organ pierwszej instancji) z dnia 12 lutego 2018 r. odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2012 w kwocie 578,216 zł oraz stwierdzającą nadpłatę w podatku od nieruchomości za rok 2012 w kwocie 48,594 zł. Organ odwoławczy stwierdził, że dokonana przez spółkę korekta deklaracji podatkowej jest zasadna tylko w części, gdyż grunty zrekultywowane sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako Tr oraz Ba powinny podlegać opodatkowaniu w stawce maksymalnej. Spółka jest w posiadaniu tych gruntów oraz jest przedsiębiorcą, dlatego też znajduje w sprawie zastosowanie art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., poz. 613 ze zm., dalej: u.p.o.l.) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli przedmiot opodatkowania znajduje się w posiadaniu przedsiębiorcy, to musi być traktowany jako związany z działalnością tego przedsiębiorcy. Zasada ta ulega wyłączeniu w stosunku do przedmiotu opodatkowania, który nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności ze względów technicznych. Pojęcie "względów technicznych" nie obejmuje swoim zakresem technologicznych, ekonomicznych, finansowych przyczyn braku możliwości wykorzystywania przedmiotu opodatkowania do prowadzenia działalności gospodarczej. Względów technicznych nie stanowi m.in. wyczerpanie złoża (piasku). SKO zauważyło, że przedmiotem opodatkowania w sprawie jest grunt a nie kopalina. Zdaniem organu odwoławczego sporne grunty nie są pozbawione możliwości wykorzystywania ich do prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącą także innej niż wydobywcza, zgodnie z jej przedmiotem działalności, w tym m.in. takiej jak: działalność usługowa wspomagająca transport lądowy, naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu transportowego. Nie są przeszkodą do prowadzenia takiej działalności decyzje uznające za zakończoną rekultywację przedmiotowych gruntów, skoro została ona przeprowadzona w kierunku przemysłowo-inwestycyjnym. SKO podniosło, iż zrekultywowane działki gruntu zostały zbyte przez spółkę w latach 2013-2015 i obecnie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.