Wyrok WSA w Kielcach z dnia 24 maja 2022 r., sygn. II SA/Ke 231/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka Sędzia WSA Agnieszka Banach (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 24 maja 2022 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2022 r. [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] marca 2022 r. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako "Kolegium") utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Burmistrza [...] i Gminy w S. z [...] listopada 2021 r. znak: [...], odmawiającą przyznania M. C. świadczenia rodzinnego w postaci świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad matką C. C..

W uzasadnieniu powyższej decyzji Kolegium podniosło, że decyzja w pierwszej instancji wydana została po rozpatrzeniu wniosku z 9 września 2021 r. M. C. jest synem osoby wymagającej opieki - C. C.. C. C. jest wdową i legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w O. z [...] czerwca 2007 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności na stałe. W orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność istnieje od 2006 r., czyli od 61-ego roku życia.

Stąd organ odwoławczy zwrócił uwagę na treść przepisów mających zastosowanie w sprawie, tj. art. 17 ust. 1, ust. 1 i ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 111), zwanej dalej "ustawą" lub "u.ś.r.". Zdaniem Kolegium, organ pierwszej instancji, odmawiając ww. decyzją przyznania stronie prawa do wnioskowanego świadczenia ze względu na fakt, iż niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała w wieku 61 lat, dopuścił się uchybienia prawa materialnego, gdyż nie wziął pod uwagę treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r. i wydał decyzję w oparciu o niekonstytucyjną normę prawną. Organ odwoławczy wyjaśnił bowiem, że w ww. wyroku, w sprawie o sygn. K 38/13, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji.