Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.24.2024.1.JG

Skutki podatkowe sprzedaży wydzielonego lokalu wraz ze związanym z nim prawem własności gruntu, po przekształceniu prawa wieczystego użytkowania w prawo własności.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 3 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży wydzielonego lokalu wraz ze związanym z nim prawem własności gruntu, po przekształceniu prawa wieczystego użytkowania w prawo własności. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W październiku 1995 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła z gminą miasta A. umowę ustanowienia odrębnej własności i zakupu lokalu użytkowego oraz oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, z którym ten lokal jest związany. Lokal ten był wykorzystywany do prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej (sklep). Lokal ten nie był jednak ujęty w ewidencji środków trwałych firmy. Działalność gospodarcza prowadzona w tym lokalu została zakończona ponad 18 lat temu. Lokal ten fizycznie składa się z dwóch niezależnych pomieszczeń, z których każde było przedmiotem odrębnych umów najmu, a przychody z najmu były wykazywane przez męża Wnioskodawczyni, a następnie przez Wnioskodawczynię. W obu przypadkach z najmu lub dzierżawy, niezależnie od wykazywanych przychodów z prowadzonych przez małżonków działalności gospodarczych.

W 2009 r. prawo użytkowania wieczystego gruntu zostało przekształcone w prawo własności na mocy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.

W maju 2012 r. została przeprowadzona procedura wydzielenia z ww. nieruchomości dwóch odrębnych, samodzielnych lokali, z którymi związane jest prawo własności gruntu.

23 lipca 2012 r. jeden z tych lokali został sprzedany. W świetle obowiązującego stanu prawnego sprzedaż lokalu wraz z prawem własności gruntu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną sygn. (...).

Obecnie, w najbliższym czasie Wnioskodawczyni zamierza zbyć pozostałą część lokalu.

Pytanie

Czy sprzedaż wydzielonego lokalu wraz ze związanym z nim prawem własności gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, sprzedaż wydzielonego lokalu wraz ze związanym z nim prawem do gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż tego lokalu w świetle art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej na skutek upływu ponad 6 lat od daty zakończenia działalności gospodarczej w tym lokalu.

Jednocześnie odpłatne zbycie nie będzie stanowiło źródła przychodu zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, na skutek upływu okresu ponad 5 lat od nabycia tej nieruchomości (w roku 1995). Nie stanowi bowiem nabycia ani fakt przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności nieruchomości, ani też fakt przeprowadzenia procedury wydzielenia z nieruchomości dwóch odrębnych, samodzielnych lokali, z którymi związane będzie prawo własności gruntu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy:

Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Użytkowanie wieczyste to specyficzne dla polskiego prawa cywilnego prawo majątkowe dotyczące nieruchomości gruntowej, jeden z trzech rodzajów praw rzeczowych, obok własności i praw rzeczowych ograniczonych. Jest formą pośrednią pomiędzy własnością a prawami rzeczowymi ograniczonymi, z tym że bardziej zbliżone jest do własności. Użytkownik ma prawa zbliżone do właściciela. Korzysta z gruntu z wyłączeniem innych osób. Może tym prawem swobodnie rozporządzać, czyli je zbyć, obciążać, zapisać. Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty może więc rozporządzać swoim prawem zarówno w drodze czynności prawnej inter vivos, jak i mortis causa – za życia i na wypadek śmierci. Nie można być natomiast jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego.

Możliwe jest przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługujące osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności. Zasady i tryb takiego przekształcenia reguluje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (Dz. U. z 2019 r. poz. 1314). Przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności jest tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Wobec tego ww. przekształcenie nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla obliczenia terminu wynikającego z tego przepisu nie ma także znaczenia moment wydzielenia z przedmiotowego lokalu użytkowego dwóch odrębnych lokali, gdyż czynność ta również nie stanowi nabycia nieruchomości w rozumieniu przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych opisanego w sprawie zdarzenia przyszłego, sprzedaż wyodrębnionego lokalu użytkowego, który w przeszłości był wykorzystywany w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię, nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie z uwagi na upływ określonego w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych terminu sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano wykorzystywania go w działalności gospodarczej, sprzedaż ta nie będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

Tym samym sprzedaż wydzielonego lokalu użytkowego wraz ze związanym z nim prawem własności gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA), albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).