Postanowienie SN z dnia 26 lutego 2024 r., sygn. I CSK 6543/22

26 lutego 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska

na posiedzeniu niejawnym 26 lutego 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa T. B.
‎przeciwko Bank w W. Oddział w Polsce
‎o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank w W. Oddział w Polsce
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z 27 kwietnia 2022 r., V ACa 819/21,

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 23 czerwca 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie zasądził od Bank z siedzibą w W. na rzecz T. B. kwotę 80 834,21 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 8 maja 2018 r. do dnia zapłaty, oddalając powództwo w pozostałym zakresie oraz orzekając o kosztach procesu. Po rozpoznaniu apelacji pozwanego, Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 27 kwietnia 2022 r., zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddalił powództwo o zasądzenie ustawowych odsetek za opóźnienie od kwoty 80 834,21 zł za okres od 8 maja 2018 r. do dnia zapłaty oraz zastrzegł, że pozwany może powstrzymać się z zapłatą kwoty 61 289,49 zł do czasu zaoferowania przez powódkę zwrotu kwoty 325 000 zł otrzymanej od pozwanego na podstawie bliżej opisanej umowy o kredyt hipoteczny z 5 lutego 2008 r. albo zabezpieczenia roszczenia o jej zwrot oraz może powstrzymać się z zapłatą kwoty 19 544,72 zł do czasu zaoferowania przez powódkę zwrotu kwoty 40 000 zł na podstawie bliżej opisanej umowy o kredyt hipoteczny z 28 kwietnia 2008 r. albo zabezpieczenia roszczenia o jej zwrot. Sąd drugiej instancji oddalił apelację pozwanego w pozostałej części i zniósł wzajemnie koszty postępowania apelacyjnego. Pozwany wniósł od tego orzeczenia skargę kasacyjną, opierając wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania na przyczynach kasacyjnych objętych art. 398⁹ § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia przysługującym od prawomocnych orzeczeń sądu drugiej instancji, służącym ochronie interesu publicznego przez zapewnienie jednolitości wykładni i stosowania prawa, wkład Sądu Najwyższego w rozwój orzecznictwa i nauki prawa oraz eliminowanie z obrotu prawnego orzeczeń wydanych w postępowaniu nieważnym lub orzeczeń oczywiście niezgodnych z prawem. Stosownie do 398 § 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania w razie wykazania przez stronę, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Z punktu widzenia funkcji oraz założeń skargi kasacyjnej jako nadzwyczajnego środka zaskarżenia, rolą „przedsądu” jest wstępna selekcja skarg pod kątem spełniania wymienionych wyżej kryteriów (przyczyn kasacyjnych) kwalifikujących skargę do jej przedstawienia Sądowi Najwyższemu w celu merytorycznego rozpoznania.