Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 lutego 2024 r., sygn. III SAB/Wr 331/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędziowie sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca), asesor WSA Anna Kuczyńska-Szczytkowska, po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 6 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi N. S. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt stały oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

N. S. (dalej: skarżący, strona skarżąca) złożył osobiście w dniu 11 stycznia 2023 r. do Wojewody Dolnośląskiego (dalej: organ, Wojewoda) wniosek o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały.

Z uwagi na brak wydania rozstrzygnięcia przez organ strona skarżąca, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z dnia 25 lipca 2023 r., złożyła ponaglenie na niezałatwienie sprawy w terminie, a następnie pismem z dnia 26 lipca 2023 r. skargę na bezczynność organu. W skardze tej strona wniosła o:

1) stwierdzenie bezczynności organu skutkujące niezałatwieniem sprawy w terminie,

2) stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa,

3) zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie 14 dni od daty doręczenia aktu organowi,

4) przyznanie od organu na rzecz strony skarżącej sumy pieniężnej w wysokości 15.000,00 zł oraz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi zostało wskazane, że strona złożyła w dniu 10 stycznia 2023 r. wniosek o zezwolenie na pobyt stały. Strona podniosła, że nie przybyła na terytorium R. z terytorium U. w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terenie tego państwa, a zatem wszelkie zapisy dotyczące zawieszenia biegu terminów w sprawie nie mają do niej zastosowania. Strona skarżąca wyjaśniła też, że na skutego wielomiesięcznego ignorowania przez organ odczuwa strach o swoją przyszłość oraz o swój legalny pobyt w P. W uzasadnieniu wniosku o przyznanie od organu sumy pieniężnej strona wskazała, że nałożenie tego obowiązku na organ będzie stanowiło swoistą "karę", a z drugiej strony będzie stanowiło dla strony stosowną rekompensatę za naruszenie jej praw w postępowaniu prowadzonym przez Wojewodę.