Postanowienie SN z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. III UZ 23/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z odwołania J. K.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału we Wrocławiu
‎o świadczenie uzupełniające,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 lutego 2024 r.,
‎zażalenia odwołującej się na postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
‎z dnia 28 kwietnia 2023 r., sygn. akt III AUa 650/22,

1. oddala zażalenie,

2. przyznaje adwokat A.C. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł, powiększoną o stawkę należnego podatku od towarów i usług, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.

UZASADNIENIE

W postanowieniu z dnia 28 kwietnia 2023 r., sygn. akt III AUa 650/22, III WSC U 37/23, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – w sprawie z odwołania J. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi we Wrocławiu o świadczenie uzupełniające – odrzucił skargę kasacyjną odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 9 stycznia 2023 r., sygn. akt III AUa 650/22.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd Apelacyjny wskazał, że przedmiotem postępowania sądowego jest odwołanie od decyzji organu rentowego odmawiającej przyznania świadczenia uzupełniającego, czyli w istocie dodatku do pobieranej już przez wnioskodawczynię emerytury, co powoduje, że rozpatrywana sprawa zalicza się do spraw o prawa majątkowe. Na skutek apelacji organu rentowego od wyroku Sądu I instancji, który przyznał przedmiotowe świadczenie J.K., Sąd Apelacyjny zaskarżonym wyrokiem zmienił ten wyrok i odwołanie oddalił. Wyrok Sądu Apelacyjnego odwołująca się zaskarżyła skargą kasacyjną; jako wartość przedmiotu zaskarżenia wskazano kwotę 6.000 zł. Na wezwanie Sądu skarżąca wyjaśniła sposób obliczenia tej kwoty i jest on zgodny z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.