Wyrok SN z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. I USKP 66/22

Działalność o charakterze incydentalnym i nieposiadająca cech ciągłości, organizacji oraz zarobkowości, takich jak sporadyczny wynajem garażu i inne pojedyncze działania, nie stanowi pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu prawa ubezpieczeń społecznych, nie uprawniając do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych.

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Piotr Prusinowski (przewodniczący)

‎SSN Bohdan Bieniek (sprawozdawca)

‎SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania W. N.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Sosnowcu
‎o objęcie obowiązkiem ubezpieczeń społecznych z tytułu pozarolniczej działalności,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 9 stycznia 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
‎z dnia 20 maja 2021 r., sygn. akt III AUa 1452/20,

oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Katowicach, wyrokiem z dnia 20 maja 2021 r., oddalił apelację W. N. od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 23 stycznia 2020 r., mocą którego oddalono jego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w Sosnowcu z dnia 14 grudnia 2018 r., stwierdzającej, że odwołujący się nie jest objęty obowiązkiem ubezpieczeń społecznych z tytułu pozarolniczej działalności w okresach: od 21 października 2008 r. do 3 kwietnia 2011 r. i od 5 maja 2011r. do 6 czerwca 2012 r.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że z dotychczasowych prawomocnych wyroków (na przykład wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24 czerwca 2010 r., III AUa 9/10) wynika, iż ubezpieczony od 13 stycznia 2004 r. do 20 października 2008 r. nie był objęty obowiązkiem ubezpieczeń społecznych z tytułu pozarolniczej działalności, gdyż jej faktycznie nie prowadził, korzystając jednocześnie w tym czasie z licznych krótkotrwałych zwolnień lekarskich (łącznie przez okres 3 lat i 6 miesięcy).

Dodatkowo Sąd Okręgowy zauważył, że kwestia objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych odwołującego się od 4 kwietnia 2011 r. do 4 maja 2011 r. została rozstrzygnięta prawomocna decyzją organu rentowego nr […] z dnia 4 maja 2011 r., a zaskarżona obecnie decyzja z 14 grudnia 2018 r. była następstwem wskazań Sądu Apelacyjnego w Katowicach, które zostały zawarte w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 września 2018 r., III AUa 1854/17 uchylającym wyrok sądu pierwszej instancji i decyzję organu rentowego z 2016 r.