Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 19 maja 2022 r., sygn. I SA/Go 108/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski Asesor WSA Damian Bronowicki (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Marta Andrzejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2022 r. sprawy ze skargi J.G. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (ONW) na rok 2019 oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] grudnia 2021 r. nr [...] Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (powoływanego dalej jako: organ odwoławczy, organ drugiej instancji, Dyrektor OR) uchylił decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (powoływanego dalej jako: organ pierwszej instancji, Kierownik BP) z dnia [...] kwietnia 2021 r. odmawiającą J.G. (Skarżącej) płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (dalej: płatność ONW) w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020 (dalej: PROW 2014-2020) na rok 2019 oraz nakładającą sankcję w wysokości 6.885,68 zł. Równocześnie organ odwoławczy odmówił Skarżącej przyznania płatności.

Z uzasadnienia decyzji Dyrektora OR wynikał następujący stan sprawy. Skarżąca w złożonym 1 kwietnia 2019 r. wniosku o płatności domagała się płatności ONW do łącznego areału 53,80 ha. Decyzją z dnia [...] kwietnia 2021 r. Kierownik BP odmówił przyznania żądanej płatności na podstawie art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego Rady (UE) NR 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (dalej: rozporządzenie nr 1306/2013), wobec uznania, że Skarżąca, faktycznie funkcjonowała w ramach struktury licznych podmiotów, w tym spółek zarządzanych i powiązanych ze S.T. i J.G., a grunty, do których formalne tytuły prawne posiadali wnioskujący o wsparcie, były de facto składnikiem jednego spójnie kierowanego organizmu gospodarczego. Występowanie o dopłaty przez różne osoby prawne i fizyczne, które zgłaszały grunty wydzielone z większego gospodarstwa rolnego spowodowało stworzenie sztucznych warunków pozwalających uzyskanie płatności z pominięciem mechanizmów zmniejszenia kwot wsparcia. Stwierdził, że kontynuuje ona proces sztucznego działania, który został udokumentowany decyzjami za rok 2017 i 2018.