Wyrok NSA z dnia 19 maja 2022 r., sygn. I GSK 2497/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Piotr Piszczek (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 28 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Bk 31/18 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Podlaskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Łomży z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania, po wznowieniu postępowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sad Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z 28 marca 2018 r., I SA/Bk 31/18 oddalił skargę MM (dalej: strona, skarżący, rolnik) na decyzję Dyrektora Podlaskiego OR ARiMR w Łomży z 27 października 2017 r. w przedmiocie uchylenia – w wyniku wznowienia postępowania - decyzji o przyznanie pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na 2012 r.

Skargę kasacyjną – stosownie do treści art. 173, art. 175 § 1 oraz 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2022.329 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) wywiódł pełnomocnik skarżącego, a zaskarżając wyrok w całości zarzucił:

1) na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

a) art. 151 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 134 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 15 k.p.a. oraz art. 6 k.p.a. w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013 (Dz.U.2007.64.427 ze zm., dalej: ustawa z dnia 7 marca 2007 r.), polegające na nienależytym skontrolowaniu przez Sąd I instancji decyzji Dyrektora Podlaskiego OR ARiMR w Łomży z 27 października 2017 r. i poprzedzającej ją decyzji Kierownika BP ARiMR w Białymstoku z 13 stycznia 2017 r., wydanej po wznowieniu postępowania zakończonego decyzją Kierownika BP ARiMR z 16 października 2012 r. z punktu widzenia jej zgodności z prawem, które to naruszenie przejawiało się w tym, że Sąd I instancji zaakceptował fakt wydania przez organ I i II instancji decyzji w oparciu o odmienne podstawy prawne, co spowodowało brak tożsamości spraw rozpoznawanych w obu instancjach; powyższe naruszenie miało istotny wpływ na wynik sprawy, ponieważ doprowadziło do utrzymania w mocy decyzji wydanej z naruszeniem zasady dwuinstancyjności. Gdyby Sąd I instancji dopatrzył się nieprawidłowości w opisanym wyżej działaniu organu, powinien decyzje organów obu instancji uchylić, a nie oddalić skargę, jak to uczynił;