Wyrok NSA z dnia 19 maja 2022 r., sygn. I FSK 2431/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych: 1) Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu 2) Gminy P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 22 sierpnia 2018 r. sygn. akt I SA/Op 372/17 w sprawie ze skargi Gminy P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 7 lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu na rzecz Gminy P. kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3) umarza postępowanie ze skargi kasacyjnej Gminy P., 4) zarządza zwrot ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na rzecz Gminy P. kwoty 1621 (jeden tysiąc sześćset dwadzieścia jeden) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 22 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Op 372/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", uwzględnił skargę Gminy P. (dalej "Gmina" lub "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 7 lipca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. i uchylił zaskarżoną decyzję wraz z poprzedzającą ją decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. (dalej "organ pierwszej instancji") z 28 lutego 2017 r.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, wbrew stanowisku organu, zobowiązanie podatkowe Gminy z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. uległo przedawnieniu, gdyż zaskarżona decyzja, choć wydana przed upływem terminu przedawnienia, bezspornie została doręczona już po upływie tego terminu. Przedawnienie zobowiązania, w myśl art. 79 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.), dalej "O.p.", nie zwolniło jednak organu z obowiązku rozpoznania wniosku Skarżącej o stwierdzenie nadpłaty złożonego jeszcze przed upływem terminu przedawnienia.