Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 maja 2022 r., sygn. II SA/Rz 1636/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Grzegorz Panek /spr./, Sędzia WSA Jacek Boratyn, Sędzia WSA Piotr Popek, Protokolant sekr. sąd. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2022 r. sprawy ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] września 2021 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

A. S. (dalej: skarżąca) poddała kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia [...] września 2021 r. nr [...]. Utrzymano nią w mocy decyzję Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Celno-Skarbowego w Przemyślu z dnia [...] czerwca 2021 r. nr [...], którą nałożono na nią karę pieniężną w łącznej wysokości 24.000 zł z tytułu urządzania w lokalu "A." w P. przy ul. [...] gier na dwóch automatach poza kasynem gier, o nazwach Black Horse nr [...] i Hot Spot nr [...], tj. w każdym przypadku po 12.000 zł za każdy automat.

Z zaskarżonych decyzji wynikało, że dnia 18 października 2016 r. w należącym do skarżącej lokalu przeprowadzono kontrolę, podczas której ujawniono ww. dwa urządzenia, włączone i gotowe do gry. Zostały one zabezpieczone, przeprowadzono na nich eksperyment celem ustalenia zasad działania. Ustalono, że są to urządzenia elektryczne lub elektromechaniczne, przyjmują pieniądze, gry mają charakter losowy, uzyskiwane wyniki gier są nieprzewidywalne i niezależne od woli, ani zręczności grającego, umożliwiają uzyskiwanie wygranych rzeczowych/punktów oraz wygranych pieniężnych. Wygrane punkty umożliwiają rozgrywanie dalszych gier, wygrane pieniężne można wypłacić. Wypełniały zatem definicje automatu do gier określonych w art. 2 ust. 3, 4 i 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (dalej: "u.g.h."). Działalność w zakresie gier na automatach mogła być prowadzona tylko na podstawie udzielonej koncesji wyłącznie w kasynie gry (art. 6 i art. 23a u.g.h.), której skarżąca nie posiadała. Urządzenia wstawiono do lokalu na podstawie umowy zawartej z J. spółka z o.o., na mocy której udostępniono najemcy 1,5 m2 pow. lokalu w celu prowadzenia przez niego własnej działalności gospodarczej polegającej na użytkowaniu urządzeń rozrywkowych, w zamian na czynsz w wysokości 200 zł miesięcznie. Wynajmujący zapewniał energię elektryczną, utrzymanie porządku (sprzątanie) oraz zapewnienie bezpieczeństwa (ochrona) w przedmiocie najmu, bieżących napraw oraz konserwacji urządzeń, wynikających z ich eksploatacji, powiadamiania najemcy o nieprawidłowości w działaniu urządzeń. Zawarto także deklarację lojalności i zobowiązano się do zachowania tajemnicy służbowej i handlowej. Działalność skarżącej została zatem podporządkowana potrzebom działalności ww. spółki. Współpraca ta dotyczyła wspólnego przedsięwzięcia związanego z wstawieniem automatów do lokalu. Świadczy o tym również to, że w lokalu tym zatrzymania automatów dokonywano również w latach wcześniejszych (19 grudnia 2013 r. zatrzymano 2 automaty; 17 listopada 2014 r. zatrzymano 1 automat; 30 marca 2015 r. zatrzymano 1 automat; 9 października 2015 r. zatrzymano 1 automat). Pomimo tego decydowała się po raz kolejny kontynuować takie przedsięwzięcie, a zatem było to działanie świadome i celowe. Automaty zostały także poddane ocenie biegłego (Dział Laboratorium Celno-Skarbowe Podkarpackiego Urzędu Celno-Skarbowego w Przemyślu), którego wnioski były tożsame do prezentowanych wyżej. Naruszenie powyższych wymagań podlegało karze określonej w przepisach art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 u.g.h., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2017 r., a kara wynosiła 12.000 zł od każdego automatu. Skarżąca wyczerpała bowiem znamiona "urządzającego gry na automatach poza kasynem gry".