Wyrok NSA z dnia 19 maja 2022 r., sygn. II GSK 176/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia del. WSA Urszula Wilk po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Wojewody Lubelskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 października 2018 r., sygn. akt II SA/Lu 612/18 w sprawie ze skargi Wojewody Lubelskiego na uchwałę Rady Miasta Zamość z dnia 23 kwietnia 2018 r., nr XL/513/2018 w przedmiocie zasad funkcjonowania pojazdów wolnobieżnych z napędem elektrycznym i konnych dorożek wykorzystywanych na potrzeby obsługi ruchu turystycznego 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2. stwierdza nieważność uchwały Rady Miasta Zamość z dnia 23 kwietnia 2018 r., nr XL/513/2018 w całości; 3. zasądza od Rady Miasta Zamość na rzecz Wojewody Lubelskiego 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 9 października 2018 r., sygn. akt II SA/Lu 612/18, działając na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej zwanej: p.p.s.a.), oddalił skargę Wojewody Lubelskiego na uchwałę Rady Miasta Zamość z dnia 23 kwietnia 2018 r., nr XL/513/2018 w przedmiocie zasad funkcjonowania pojazdów wolnobieżnych z napędem elektrycznym i konnych dorożek wykorzystywanych na potrzeby obsługi ruchu turystycznego.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Wojewoda Lubelski, na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018, poz. 994, ze zm.; dalej jako: u.s.g.), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na uchwałę Rady Miasta Zamość z dnia 23 kwietnia 2018 r., Nr XL/513/2018 w sprawie przyjęcia - na podstawie art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 u.s.g. - "Regulaminu określającego zasady funkcjonowania w Zamościu pojazdów wolnobieżnych z napędem elektrycznym i konnych dorożek, wykorzystywanych na potrzeby obsługi ruchu turystycznego", domagając się stwierdzenia jej nieważności w całości jako podjętej bez podstawy prawnej.